De finibus
   Liber, Par.
 1       II,        |         laudat locis plurimis, audet dicere ne suspicari quidem
 2       II,        |  temeritatem reformidat et non audet cuiquam aut dicto protervo
 3       IV,  20    |  quoque habeat, quae bona, non audet appellare, naturae accommodata


De lege agraria
   Oratio, Caput
 4       II,  36    |     vendenda censuit nominatim audet appellare; sunt enim loca


De oratore
   Liber, Caput
 5        I, XXXVIII|       sine ulla scientia iuris audet accedere? Quae potuit igitur


De provinciis consularibus
   Caput
 6  15              |    habebimus? quorum alter non audet nos certiores facere cur
 7  25              |         Piso de suis rebus non audet mittere, qui Gabini litteras


In Catilinam
   Oratio, Caput
 8       IV,  16    |      qui non [tantum], quantum audet et quantum potest, conferat


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
 9        V,  36    |  negare potest, nihil recusare audet? Poscit, dandum est; vocat,


Philippicae
   Oratio, Caput
10      III,  21    |      ne improbum quidem dicere audet. [IX] At in rebus tristissimis
11     XIII,  23    |    autem humilitatem despicere audet cuiusquam, qui ex Fadia
12     XIII,  31    |    Lupercorum mentionem facere audet neque illius diei memoriam


Pro Cluentio
   Caput
13                  |     esse Oppianicum? quis nunc audet negare? Quis tum posset


Pro Quinctio
   Caput
14     XVII         |       Haec ille, si verbis non audet, re quidem vera palam loquitur.


Pro Rabirio
   Caput
15  15              |        Hic se popularem dicere audet, me alienum a commodis vestris,


Pro Roscio Comoedo
   Caput
16  51              | repugnare contra veritatem non audet, aliud fraudis et insidiarum


Tusculanae
   Liber, Caput
17     Tusc, XXVI   |       est, ut Euripides dicere audet, deus. Et quidem, si deus
18     Tusc, XXXII  |      alium poÎtam patri dicere audet se 'coniugem' habuisse ~'
19     Tusc,  II    |        parricidio se inquinare audet et tam impie ingratus esse,