Academica
Liber, Caput
1 I, 7 | essent astra mentesque, singulare eorumque quattuor quae supra
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
2 62 | committeretur. Quid tam singulare quam ut ex senatus consuto
De inventione
Liber, Caput
3 I, 40 | genera: publicum, commune, singulare. ~P u b l i c u m est, quod
De lege agraria
Oratio, Caput
4 II, 5 | Hoc ego tam insigne, tam singulare vestrum beneficium, Quirites,
De oratore
Liber, Caput
5 II, XXVIII| omnes dant, acumen quoddam singulare, sed haec ipsa, quae nunc
6 III, VIII | dicendi genus induxit prope singulare? Quis umquam res praeter
De re publica
Liber
7 I | congregatio; non est enim singulare nec solivagum genus hoc,
Philippicae
Oratio, Caput
8 I, 3 | praetereo, eaque praeclara; ad singulare enim M. Antoni factum festinat
Pro Archia
Caput
9 16 | nescio quid praeclarum ac singulare solere exsistere. ~
Pro Balbo
Caput
10 | ea civitate quacum prope singulare foedus Pyrrhi temporibus
Pro Cluentio
Caput
11 1 | filium interfectum cupit, singulare scelus maiore odio dignum
Pro Fonteio
Caput
12 27 | illis iudicibus divinum ac singulare, iudices, consilium, qui
Pro Murena
Caput
13 60 | consilium, Cato, propter singulare animi mei de tua virtute
Pro Plancio
Caput
14 3 | fuisse in honore Planci singulare? neque iniuria, vel quod
Pro Quinctio
Caput
15 VI | diligenter attendatis, ut singulare genus fraudis et novam rationem
16 XXI | consuetudine recederet et in hoc singulare iudicium causa omnis concluderetur. ~
Pro Roscio Amerino
Caput
17 69 | vel maxime quod in impios singulare supplicium invenerunt. Qua
18 70 | supplicium in parricidas singulare excogitaverunt ut, quos
|