De finibus
   Liber, Par.
 1       IV,  20   |       acutus, causam non optinens repugnante natura verba versare coepit


De officiis
   Liber, Caput
 2        I, 110   |       aiunt, id est adversante et repugnante natura. ~
 3      III, 273   |      adquirere, concessum est non repugnante natura, illud natura non
 4      III, 299   |      videbatur, sed ea nulla erat repugnante honestate. ~
 5      III, 329   |          non potest adversante et repugnante natura. ~


De oratore
   Liber, Caput
 6      III, XXXV  |         se ad dicendum quoque non repugnante natura dedissent, eloquentia


De provinciis consularibus
   Caput
 7  47             |        probaro, qui meum inimicum repugnante vestra auctoritate texerunt,


Cato Maior de senectute
   Caput
 8   5             |      adulescentibus adversante et repugnante natura. Itaque adulescentes


Orator
   Caput
 9  40             |         Brute, leniter et erudite repugnante te; sed concedas mihi fortasse,
10 141             | eloquentia saepe peteret, ea vero repugnante vix suas regiones finisque


Philippicae
   Oratio, Caput
11      XII,  11   |        tamen maluit. Missi legati repugnante me, sed tamen missi, delata
12     XIII,  20   |        urbi praesident) invito et repugnante legati missi tres consulares


Pro Caelio
   Caput
13  76             |        invito mehercule et multum repugnante, sed tamen fecit), nomen


Pro Milone
   Caput
14   1             | consulatus Miloni Clodius.' At eo repugnante fiebat, immo vero eo fiebat
15   1             |           non implorat, ego etiam repugnante hoc et imploro et deposco?


Pro Sestio
   Caput
16 33a             |       senatus consulto, sed etiam repugnante senatu tibi tute legasti?


Tusculanae
   Liber, Caput
17     Tusc,   0   |        animoque mihi opus est non repugnante. Habebis id quidem. Ut enim
18     Tusc, XXXVII|        secundum naturam, quod fit repugnante ratione? Quo modo autem,