Brutus
   Caput
 1 130             |     molestus, ut facile cerneres naturale quoddam stirpis bonum degeneravisse
 2 209             |    omnium enim causarum unum est naturale principium, una peroratio;


De divinatione
   Liber, Par.
 3        I, 12    |    vatìcinationum (haec enim duo naturale putantur) praedictione moveatur?
 4        I, 72    |    divinandi, ut supra dixi, non naturale, sed artificiosa dicuntur;
 5       II        |       unum artificiosum, alterum naturale; artificiosum constare partim
 6       II        |        ex observatione diuturna; naturale, quod animus adriperet aut
 7       II, 159   |                   27 Illud autem naturale aut concitatione mentis
 8       II, 161   |         cor aut pulmo quid habet naturale, quod declarare possit quid


De finibus
   Liber, Par.
 9       IV,  21   | laudabilia, illa autem superiora naturale nominantur, quae coniuncta


De oratore
   Liber, Caput
10        I, XXV   |    homines adulescentis, si quid naturale forte non habeant, omnino
11      III,  LI   |   dicebant; qui in illa infantia naturale illud, quod aures hominum


De re publica
   Liber
12      III        |    quaerimus civile est aliquod, naturale nullum; nam si esset, ut
13      III        | comprobantur; nihil habet igitur naturale ius; ex quo illud efficitur,


Cato Maior de senectute
   Caput
14   3             |          et senectutis maturitas naturale quiddam habeat, quod suo


Tusculanae
   Liber, Caput
15     Tusc, XXXIII|         aegritudine mali, id non naturale esse, sed voluntario iudicio
16     Tusc, XXVI  |         nimia resecari oportere, naturale relinqui, quid tandem potest
17     Tusc, XXVI  |          quid tandem potest esse naturale, quod idem nimium esse possit?
18     Tusc, XXVIII|          nec habere quicquam aut naturale aut necessarium, ut ipsam