In Catilinam
   Oratio, Caput
 1       II,   2  | reliquit, quanto tandem illum maerore esse adflictum et profligatum
 2       IV,   3  |  atque amantissimi praesentis maerore non movear horumque omnium


Laelius de amicitia
   Caput
 3  11            |  autem civitati carus fuerit, maerore funeris indicatum est. Quid


Philippicae
   Oratio, Caput
 4       XI,   1  |        patres conscripti, vel maerore potius, quem ex crudeli


Pro Cluentio
   Caput
 5   2            |     fratris manibus et gremio maerore et lacrimis consenescebat.


Pro Flacco
   Caput
 6  28            |       iam percipere possit ex maerore patrio, auxilium nondum


Pro Murena
   Caput
 7  86            |  confectus morbo, lacrimis ac maerore perditus vester est supplex,


Pro Plancio
   Caput
 8   3            |       lacrimis nec loqui prae maerore potuit! O rem cum auditu


Pro Scauro
   Caput
 9   4            |     nec vero sine magno animi maerore ac dolore, cum tui fili


Pro Sestio
   Caput
10  68            |        sed multo etiam maiore maerore. huic ad urbem venienti


Tusculanae
   Liber, Caput
11     Tusc, XII  |     Est autem inpudens luctus maerore se conficientis, quod imperare
12     Tusc, XVIII|      si quem tuorum adflictum maerore videris, huic acipenserem
13     Tusc, XIX  |    Revocari igitur oportere a maerore ad cogitationem bonorum
14     Tusc, XXIV |  Itaque dicuntur non nulli in maerore, cum de hac communi hominum
15     Tusc, XXVII|      Cernimus, ut nemo possit maerore vacare.~Quo magis est aequum
16     Tusc, XXXII|    stultitiam frustra confici maerore, cum intellegas nihil posse
17     Tusc, XXIX |       enim sapientes eramus - maerore et dolore conscripsimus;
18     Tusc,   I  |  venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum naturam