De finibus
   Liber, Par.
 1        I,    |           nec sapienter, honeste, iuste, nisi iucunde.
 2       II,    |           honeste et sapienter et iuste viveretur, tu ipse mihi
 3      III,    |           etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte
 4      III,    |        reddere; illo enim addito 'iuste' fit recte factum, per se


De inventione
   Liber, Caput
 5       II,  70|      fortasse usi sunt: "non enim iuste neque pie bellum gessistis",


De legibus
   Liber, Caput
 6      III, 141|        urbe exeunto, duella iusta iuste gerunto, sociis parcunto,


De officiis
   Liber, Caput
 7        I,  13|      docenti aut utilitatis causa iuste et legitime imperanti; ex


De oratore
   Liber, Caput
 8       II,  XI|  liberaliter, quid fortiter, quid iuste, quid magnifice, quid pie,


De partitione oratoria
   Caput
 9  62          |           utile; quale autem sit, iuste vivere sit necne utile.


De re publica
   Liber
10        I     |      dominos appellant eos quibus iuste paruerunt, denique ne reges
11      III     |         prudenter facere dicimur, iuste non dicimur, ut intellegatis
12      III     |       imperare malit quam servire iuste. nec vero longius abibo:


Pro Cluentio
   Caput
13   3          |        proposita condicio, ut aut iuste pieque accusaret aut acerbe
14   1          |           quid est decretum? quam iuste! quam sapienter! quam diligenter!


Pro Marcello
   Caput
15   2          |      aliquid clementer, mansuete, iuste, moderate, sapienter factum—


Pro Milone
   Caput
16   1          |          est quaestioni, qui haec iuste sapienterque disceptet,—


Timaeus
   Caput
17 <LIV2        |         Quos qui ratione rexerit, iuste vixerit, qui autem iis se


Tusculanae
   Liber, Caput
18     Tusc, XLI| Triptolemum, convenireque eos qui iuste <et> cum fide vixerint —
19     Tusc,  IX|          ipsum 'honeste sapienter iuste' ad voluptatem referret.