De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 125 | praedictum praesensumque, ut, cum evenerit, ita cadat, ut praedictum
 2       II, 185 |    adferri potest cur non casu id evenerit? Rex Prusias, cum Hannibali


De inventione
   Liber, Caput
 3        I,  42 |          solet, quid ex quaque re evenerit, eveniat, eventurum sit.


De officiis
   Liber, Caput
 4        I,  81 |        quid agendum sit, cum quid evenerit, nec committere, ut aliquando
 5        I, 129 |    verentur enim, ne, si quo casu evenerit, ut corporis partes quaedam


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 6      XLI      |       volui; vidi. Qua re si tibi evenerit quod metuis ne accidat,


Laelius de amicitia
   Caput
 7  78           |           fiant; sin tale aliquid evenerit, ut exstinctae potius amicitiae


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
 8       II,  17 |     civitate, ne recusanti quidem evenerit, non modo [non] repugnanti.


Philippicae
   Oratio, Caput
 9       II, 107 |         fuerunt, concidisti. Quid evenerit postea nescio; metum credo
10       XI,   7 |          ferendum modice esse, si evenerit. Maioris omnino est consilii
11       XI,   7 |        minoris fortiter ferre, si evenerit.~


Topica
   Caput
12  50           |        quaeritur quid aut sit aut evenerit aut futurum sit aut quid
13  51           |        quid cum re, quid post rem evenerit. 'Nihil hoc ad ius; ad Ciceronem,'


Tusculanae
   Liber, Caput
14     Tusc,   0 |          qui steterit, nihil tale evenerit, sic qui doloris speciem
15     Tusc, XIV |       acciderit, nihil, ante quam evenerit, non evenire posse arbitrari. ~'
16     Tusc, XVI |           non potuerit praestari, evenerit. ~[35] Nam revocatio illa,
17     Tusc, XXII|      existere, si necopinato quid evenerit. Est id quidem magnum, ut
18     Tusc, XXIV|         cui ille necopinato casus evenerit. Itaque dicuntur non nulli