In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 1      XIX     |        unde his paucis annis Cn. Dolabellae, C. Curionis, M. Luculli


Philippicae
   Oratio, Caput
 2        I,   5|      collega; alia porro propria Dolabellae, quae, nisi collega afuisset,
 3        I,   5|          talis animadversio fuit Dolabellae cum in audacis sceleratosque
 4       II,  81|      mensibus in senatu dixit se Dolabellae comitia aut prohibiturum
 5       II,  82|          a collega petebat. Ecce Dolabellae comitiorum dies! [XXXIII]
 6       II,  83| obnuntiasti. Nolo plura, ne acta Dolabellae videar convellere, quae
 7       XI,   6|         illa efficta est, ab hoc Dolabellae scelerum praecepta sunt
 8       XI,   7|     audisset, furentis introitum Dolabellae, vocem impuram atque os
 9       XI,   9|       conferre vitam Treboni cum Dolabellae? Alterius consilium, ingenium,
10       XI,  13|      duos collegas Antoniorum et Dolabellae, Nuculam et Lentonem, Italiae
11       XI,  21|       sententia est, ut consules Dolabellae persequendi causa Asiam
12       XI,  27|          equitatum ad se abduxit Dolabellae atque eum nondum tanto parricidio
13       XI,  32|          ne vivo quidem Trebonio Dolabellae latrocinium in Syriam penetrare
14       XI,  32|        ne dici quidem se legatum Dolabellae volet. Est Q. Caecili Bassi,
15     XIII,  42|         fallere fidem, quam dedi Dolabellae,'—Omitto alia; 'fidem Dolabellae',
16     XIII,  42| Dolabellae,'—Omitto alia; 'fidem Dolabellae', sanctissimi viri, deserere
17     XIII,  47|     proposito praesertim exemplo Dolabellae. Sanctiore erunt, credo,
18      XIV,   8|   cruciatum, tormenta denuntiat, Dolabellae ferum et inmane facinus,