De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 47   |           ardentem, "O praeclarum discessum," inquit, "e vita, cum,


De provinciis consularibus
   Caput
 2  45            |         omnino perhonorificum est discessum meum funus dici rei publicae;


Cato Maior de senectute
   Caput
 3   3            | longinquum inter nos digressum et discessum fore. ~


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 4      XIV       |           monstrum, ausus es meum discessum illum testem sceleris et


In Vatinium
   Caput
 5                |                III] nam quod mihi discessum obiecisti meum, et quod
 6   7            |           feras. deinde eius viri discessum increpas quem vides omnium


Philippicae
   Oratio, Caput
 7        V,  30  |           et mora? Ut primum post discessum latronis vel potius desperatam


Post reditum in senatu
   Caput
 8   3            |        teneremini, non multo post discessum meum me universi revocavistis
 9  19            |     defendi; qui primus post meum discessum metum bonis, spem audacibus,


Pro Cluentio
   Caput
10   1            |           iudicio controversiaque discessum est.


Pro Plancio
   Caput
11   1            |     gravia atque magna, quod meum discessum, quem saepe defleras, nunc


Pro Rabirio Postumo
   Caput
12  47            |           tempus illud postulabat discessum illum sustentasti, tu numquam


Pro Sestio
   Caput
13  60            |     dolore pugnavit, et post meum discessum iis Pisonem verbis flens
14  74            |           facturum. creditum est; discessum est. illi interea deliberatori


Tusculanae
   Liber, Caput
15     Tusc,  IV  |     auderemus. ut nuper tuum post discessum in Tusculano cum essent
16     Tusc,  IX  |           videndum. sunt enim qui discessum animi a corpore putent esse
17     Tusc,  IX  |         qui nullum censeant fieri discessum, sed una animum et corpus
18     Tusc, XVIII|    impellunt, ubi semel a ratione discessum est, ipsaque sibi imbecillitas