De divinatione
Liber, Par. 1 II, 247 | timebat ne evenirent, ea demens eventura esse dicebat. Utrum
De haruspicum responso
Caput 2 41 | fuit effrenatus et paene demens ut actor esset egregius
3 51 | postea vituperabat? An ille demens et iam pridem ad poenam
De re publica
Liber 4 I | propinquo loco. sed homo demens ut isti putant, cum cogeret
5 III | iudicetur: quis tandem erit tam demens qui dubitet utrum se esse
In Catilinam
Oratio, Caput 6 III, 10 | tum ille subito scelere demens, quanta conscientiae vis
Philippicae
Oratio, Caput 7 II, 64 | quisnam esset tam impius, tam demens, tam dis hominibusque hostis,
8 III, 31 | minuit audaciam nec ruere demens nec furere desinit. In Galliam
9 V, 15 | 15] Hos ille demens iudices legisset, horum
10 XIII, 19 | retardavit; quem tum ille demens laedere se putabat edictis
Pro Balbo
Caput 11 | 43] Etenim quis est tam demens quin sentiat ius hoc Gaditanis
Pro Caelio
Caput 12 57 | obiectum est. Et erat tam demens hic, cui vos in genium certe
Pro Deiotaro
Caput 13 21 | conscius." Quid tum? Ita ille demens erat, ut eum, quem conscium
Pro Marcello
Caput 14 1 | Sed quisnam est iste tam demens? De tuisne? —tametsi qui
Pro Milone
Caput 15 1 | crimen movet, nec tam sum demens tamque vestri sensus ignarus
16 3 | Num quis est igitur tam demens, qui hoc P. Clodio vivo
Pro Sulla
Caput 17 83 | inventae salutis, ego sim tam demens, ego committam ut ea quae
Tusculanae
Liber, Caput 18 Tusc, XXIX| dicuntur haec: quis tam demens, ut sua voluntate maereat?
|