De finibus
   Liber, Par.
 1        I,      |      illaberetur, nec manus esse contenta posset nec ulla pars vacuitate
 2        I,      |          natura divitias, quibus contenta sit, et parabilis et terminatas
 3       II,      |      afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? quamquam
 4       II,      |          quod parvo esset natura contenta. Certe, nisi voluptatem
 5       IV,  27  |       nisi nulla earum <non> ita contenta nervis sit, ut concentum
 6        V,  54  |        ad beate vivendum se ipsa contenta sit? an, si id probas, fieri
 7        V,  55  |        ad beate vivendum se ipsa contenta est', <et> Quare? inquit,


De officiis
   Liber, Caput
 8        I, 151  |     etiam si satiata quaestu vel contenta potius, ut saepe ex alto


Laelius de amicitia
   Caput
 9  21            |        Philos; his communis vita contenta est; eos autem omittamus,


Orator
   Caput
10  56            | eloquentiae principatum petet et contenta voce atrociter dicere et


Philippicae
   Oratio, Caput
11        V,  35  |        careat, tamen sit se ipsa contenta, quamquam in memoria gratorum


Topica
   Caput
12  70            |         efficiens; quae se ipsis contenta sunt meliora quam quae egent


Tusculanae
   Liber, Caput
13     Tusc,   0  |          enim philosophia paucis contenta iudicibus, multitudinem
14     Tusc,   0  |      emissiones habent, quo sunt contenta atque adducta vehementius,
15     Tusc, VII  |        ut, si beata vita virtute contenta sit, nisi honestum quod
16     Tusc, XVIII|          sic sapientia semper eo contenta est quod adest, neque eam
17     Tusc, XXV  |       beate vivendum sit se ipsa contenta. ~[72] Sequitur tertia,
18     Tusc, XXXIV|          quod parvo cultu natura contenta sit. Etenim quis hoc non