De fato
Caput
1 47 | ponderis non teneret. Ita cum attulisset nullam causam, quae istam
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
2 45 | regiones fortuna populi Romani attulisset. Huius adventus et Mithridatem
De lege agraria
Oratio, Caput
3 II, 93 | primus annus hanc cupiditatem attulisset, nonne arbitramini paucis
De officiis
Liber, Caput
4 II, 243 | adiuvaretur. Quam cum Sicyonem attulisset, adhibuit sibi in consilium
De oratore
Liber, Caput
5 I, LIV | disertissimus orator Lysias attulisset, quam, si ei videretur,
6 II, IV | quaecumque vos causa huc attulisset, laetarer, cum apud me viderem
De re publica
Liber
7 II | filiae Conlatini uxori vim attulisset, mulierque pudens et nobilis
Philippicae
Oratio, Caput
8 V, 20 | defatigatio et satietas attulisset. Etenim aderat Lucius frater,
9 IX, 5 | Ser. Sulpicio casus mortem attulisset, dolorem equidem tanto rei
Pro Cluentio
Caput
10 2 | illa, cum suo corpori vim attulisset, se ipsa cruciavit, hic
11 | usus es, ut per illum qui attulisset venenum de hoc praeiudicaretur?
Pro Milone
Caput
12 2 | spem salutis bonis omnibus attulisset, gravissimamque adulescens
13 3 | periculo salutem populo Romano attulisset, cederet aequo animo [legibus],
Pro Murena
Caput
14 86 | antiquissimum consulatum attulisset; nunc idem <in> squalore
Pro Plancio
Caput
15 1 | praefecturam illam sellam curulem attulisset, mirandum in modum laetati
Pro Quinctio
Caput
16 IX | opis auferret quo minus attulisset gratiae, sponsionem facere
Pro Rabirio
Caput
17 25 | atque exsilium Sex. Titio attulisset in rostra atque in contionem
Tusculanae
Liber, Caput
18 Tusc, XXXIX| quaereret, quid ei caecitas attulisset, respondisse, puero ut uno
|