Brutus
   Caput
 1 198          |     iudex, qui separatim alterum admiratus esset, idem audito altero


De divinatione
   Liber, Par.
 2       II, 138|       porro ita aut adulatus aut admiratus fortunam sum alterius, ut


De officiis
   Liber, Caput
 3       II, 196|              35] Sed ne quis sit admiratus cur, cum inter omnes philosophos
 4      III, 296|       cum ad diem se recepisset, admiratus eorum fidem tyrannus petivit,


De oratore
   Liber, Caput
 5        I, LVI|       237] Quod vero impudentiam admiratus es eorum patronorum, qui
 6      III, XIV|          quod Latine loqueretur, admiratus; si est aliter, inrident
 7      III,  LX|     inquit Catulus "et saepe sum admiratus hominis cum diligentiam


De provinciis consularibus
   Caput
 8  27          |   virtutem et animu magnitudinem admiratus, quod, cum ipse ceteris


De re publica
   Liber
 9        I     |        ipsam non sum tanto opere admiratus; erat enim illa venustior
10       II     |       unice dilexi maximeque sum admiratus, cuique vel patris utriusque


Philippicae
   Oratio, Caput
11       II,  27|      magis fecisse illam rem sum admiratus, quam facturum putavi, admiratus
12       II,  27| admiratus, quam facturum putavi, admiratus autem ob eam causam, quod
13       II,  42|          42] Quamquam hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum


Pro Caelio
   Caput
14   7          |       quidem partem accusationis admiratus sum et moleste tuli potissimum


Pro Ligario
   Pars, Caput
15       VI     |          dicere. Non dubito quin admiratus sis, uel quod nullo de alio [


Pro Scauro
   Caput
16   1          |        est. ~[f] non enim tantum admiratus sum ego illum virum, sicut


Topica
   Caput
17   3          |           Quod quidem minime sum admiratus eum philosophum rhetori


Tusculanae
   Liber, Caput
18     Tusc, III|      ingenium et eloquentiam cum admiratus esset Leon, quaesivisse