Brutus
   Caput
 1 128             |         acer et non indisertus, tristis exitus habuit consulatus.


De consulatu suo
   Caput
 2        2        |      est.~Quid vero Phoebi fax, tristis nuntia belli,~quae magnum
 3        2        |       furenti~pectore fundebant tristis minitantia casus;~atque


De divinatione
   Liber, Par.
 4        I, 18    |      est.~Quid vero Phoebi fax, tristis nuntia belli~quae magnum
 5        I, 18    |       furenti~pectore fundebant tristis minitantia casus, ~
 6        I, 59    |   laureatis quaerere ex te quid tristis esses, cumque te tu patria
 7        I        |       inquit, "mea Tertia? quid tristis es?" "Mi pater," inquit, "


De finibus
   Liber, Par.
 8        V,  59   |      Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit,


De legibus
   Liber, Caput
 9       II, 106   |      Sceleri <ipsi in>est poena tristis et praeter eos eventus qui


De oratore
   Liber, Caput
10      III, VIII  |     hunc tragicas paene comice, tristis remisse, severas hilare,


Orator
   Caput
11  74             |      cum in immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, tristior


Philippicae
   Oratio, Caput
12      XIV,  15   |        hoc triduo vel quadriduo tristis a Mutina fama manaret, inflati


Pro Murena
   Caput
13  42             |              42] Quid tua sors? Tristis, atrox, quaestio peculatus


Pro Plancio
   Caput
14                 |  decedens rogasset Granium quid tristis esset; an quod reiectae


Tusculanae
   Liber, Caput
15     Tusc,   0   |    laetetur etiam, non postulo. Tristis enim res est sine dubio,
16     Tusc,   0   | implacabilis~Nec tantum invexit tristis Eurystheus mali,~Quantum
17     Tusc, XXVIII|       Euripidem: ~'Si mihi nunc tristis primum inluxisset dies~Nec