Brutus
Caput 1 216 | toto corpore vacillante quaesivit, quis loqueretur e luntre;
De divinatione
Liber, Par. 2 I, 77 | differebat. Tum Flaminius ex eo quaesivit, si ne postea quidem pulli
De finibus
Liber, Par. 3 II, | ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; quod quidem
4 II, | videret, ut primum dispexit, quaesivit salvusne esset clipeus.
De inventione
Liber, Caput 5 II, 2 | fefellit. Nam Zeuxis ilico quaesivit ab iis, quasnam virgines
De oratore
Liber, Caput 6 II, LX | puer, abige muscas"? Risum quaesivit, qui est mea sententia vel
In Catilinam
Oratio, Caput 7 III, 10 | eito atque edito, surrexit; quaesivit a Gallis, quid sibi esset
8 III, 25 | nulla exitium rei publicae quaesivit, eius modi fuerunt, ut non
Philippicae
Oratio, Caput 9 VI, 1 | sublata. Quam ob rem, quod quaesivit ex me P. Apuleius, homo
Pro Caelio
Caput 10 31 | familiaritatis. Necare eandem voluit; quaesivit venenum, sollicitavit quos
Pro Cluentio
Caput 11 1 | consilium iri oporteret, quaesivit ab reo C. Iunius quaesitor,
Pro Milone
Caput 12 2 | praeesse maxime voluit, nihil quaesivit [aliud] nisi iustitiam,
13 2 | Milo de Clodi reditu unde quaesivit? Quaesierit sane—videte
Pro Quinctio
Caput 14 XVIII | esse vadimonium desertum. Quaesivit a te, statim ut Romam rediit,
Pro Rabirio Postumo
Caput 15 21 | sive, ut tu vis, pecuniam quaesivit, sibi, <non Rabirio quaesivit;
16 21 | quaesivit, sibi, <non Rabirio quaesivit; Rabirius enim> non Gabini
Tusculanae
Liber, Caput 17 Tusc, XXIX| adductus Socrates nec patronum quaesivit ad iudicium capitis nec
|