De finibus
Liber, Par. 1 I, | aliae declinabunt, aliae suo nutu recte ferentur, primum erit
De legibus
Liber, Caput 2 I, 21 | sententiam), deorum immortalium <n>ut<u>, ratione, potestate, mente,
De oratore
Liber, Caput 3 I, IX | quadam orationis copia, sed nutu atque verbo libertinos in
De re publica
Liber 4 I | videtur, cum regeretur unius nutu (Text zerstört) ac modo;
5 I | unus esse in caelo, qui nutu ut ait Homerus, totum Olympum
6 VI | et in eam feruntur omnia nutu suo pondera.' ~(18) Quae
Cato Maior de senectute
Caput 7 3 | sententia solum, sed etiam in nutu residebat auctoritas. Habet
In Catilinam
Oratio, Caput 8 III, 18 | administrata, ut deorum inmortalium nutu atque consilio et gesta
9 III, 21 | urbem deorum inmortalium nutu ac potestate administrari?
10 III, 21 | nonne ita praesens est, ut nutu Iovis optimi maximi factum
Philippicae
Oratio, Caput 11 X, 19 | digna vox!), si veteranorum nutu mentes huius ordinis gubernantur
Pro Caecina
Caput 12 29 | quod is cui obicitur ne nutu quidem infirmare conatur?
Pro Fonteio
Caput 13 26 | Tamen huius cuius iniurati nutu prope terrarum orbis regebatur
Pro Roscio Amerino
Caput 14 131 | Iuppiter Optimus Maximus cuius nutu et arbitrio caelum terra
Pro Sestio
Caput 15 100b | audaces homines et perditi nutu impelluntur et ipsi etiam
Tusculanae
Liber, Caput 16 Tusc, XVII| terrena et umida suopte nutu et suo pondere ad paris
17 Tusc, 0 | iustus parens probis filiis ; nutu, quod volet, conficiet,
|