De divinatione
   Liber, Par.
 1       II, 229   |     atque medicina? Ut, quorum linguae sic inhaererent, ut loqui


De officiis
   Liber, Caput
 2        I,  53   |      eiusdem gentis, nationis, linguae, qua maxime homines coniunguntur.


De oratore
   Liber, Caput
 3        I, XXV   |     cum ipso homine nascuntur, linguae solutio, vocis sonus, latera,
 4        I, XXVIII|        non quaeritur mobilitas linguae, non celeritas verborum,
 5        I, XXXIII|      et viris exercent suas et linguae celeritatem incitant verborumque
 6        I, XXXIV |      totius corporis et ipsius linguae motus et exercitationes
 7       II, VII   |        Graeci ipsi solent suae linguae subtilitatem elegantiamque
 8       II,  LV   |      et, quicquid est vocis ac linguae, omne in istum turpissimum
 9      III,  XI   | gaudere mihi videtur gravitate linguae sonoque vocis agresti et
10      III, XVI   | discidium illud exstitit quasi linguae atque cordis, absurdum sane
11      III, XXIV  |    praeter hanc exercitationem linguae doctrinam aliquam et humanitate
12      III, XXXIV |        Atque eum idem ille non linguae solum, verum etiam animi
13      III, LIX   |   movent nisi eum, qui eiusdem linguae societate coniunctus est


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
14        I        |        stuporem debilitatemque linguae. Numquam erat audita vox


Philippicae
   Oratio, Caput
15      III,  16   |       qui propter haesitantiam linguae stuporemque cordis cognomen


Pro Cluentio
   Caput
16   1             |     illa conscelerata exsectio linguae; totius denique huius ab


Pro Plancio
   Caput
17   2             |   integritas in candidato, non linguae volubilitas, non ars, non