De finibus
   Liber, Par.
 1        I,    |         ut nihil homine videatur indignius. ad maiora enim quaedam


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 2  57          |               57] Quo mihi etiam indignius videtur obtrectatum esse


De inventione
   Liber, Caput
 3        I,   5|                       5] Nam quo indignius rem honestissimam et rectissimam
 4        I,  56|         potest, videte, ne multo indignius sit id re et iudicio vestro
 5        I, 104| contentionem, quanto atrocius et indignius sit illud, de quo agitur,
 6       II, 101|      damnari.  Deinde nihil esse indignius quam eum, qui culpa careat,
 7       II, 133|        postea] hoc, quod faciat, indignius et inpudentius esse, quam
 8       II, 133|         populus?  Atque hoc esse indignius, quam rem verbo et litteris


De officiis
   Liber, Caput
 9       II, 189|        uno quicquam sol vidisset indignius. Iure igitur plectimur.
10       II, 226|   splendor deletus est, idque eo indignius, quod eo tempore hoc contigit,


Philippicae
   Oratio, Caput
11       II,  86|      tamen dolore commotus: Quid indignius quam vivere eum, qui inposuerit


Pro Cluentio
   Caput
12              |  concedas necesse est multo esse indignius in ea civitate quae legibus


Pro Quinctio
   Caput
13       II     |        Nam quid hoc iniquius aut indignius, C. Aquili, dici aut commemorari
14     XXXI     |        pari vinci aut superiore, indignius ab inferiore atque humiliore;


Pro Roscio Amerino
   Caput
15  33          |      populus Romanus nihil vidit indignius nisi eiusdem viri mortem,


Pro Roscio Comoedo
   Caput
16  52          |       Quo nihil captiosius neque indignius potest dici. Quaero enim


Tusculanae
   Liber, Caput
17     Tusc,   0|        aspernandum, nihil homine indignius. ~