Brutus
   Caput
 1  40            |      dicendo Ulixi tribuisset Homerus et Nestori, quorum alterum
 2  50            |    dulcem illum quidem tradit Homerus, sed pauca dicentem. brevitas


De divinatione
   Liber, Par.
 3        I       |    Calchantem augurem scribit Homerus longe optumum, eumque ducem
 4        I, 88   |     altero etiam apud inferos Homerus ait solum sapere, ceteros
 5        I, 89   |     Polyidum Corinthium nonne Homerus et aliis multa et filio
 6       II, 157  |     divina potest. Hoc sentit Homerus, cum querentem Iovem inducit,
 7       II, 266  |    obscurus Euphorion; at non Homerus; uter igitur melior? Valde


De finibus
   Liber, Par.
 8        V,  46  |          49] [Ut] mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse
 9        V,  46  |     vestigia terris. ~  Vidit Homerus probari fabulam non posse,


De re publica
   Liber
10        I       |     in caelo, qui nutu ut ait Homerus, totum Olympum converteret,


Cato Maior de senectute
   Caput
11   1            |    aut loquax. Etenim, ut ait Homerus, 'ex eius lingua melle dulcior


Topica
   Caput
12  55            |  nyÊmhma non dicatur, sed, ut Homerus propter excellentiam commune


Tusculanae
   Liber, Caput
13     Tusc,   I  |  genus sit poetarum, siquidem Homerus fuit et Hesiodus ante Romam
14     Tusc, XXVI | fieret iniuria. fingebat haec Homerus et humana ad deos transferebat:
15     Tusc, XXVI |   solitudines captent, ut ait Homerus de Bellerophonte: ~'Qui
16     Tusc, III  |    Lycurgum, cuius temporibus Homerus etiam fuisse ante hanc urbem
17     Tusc, XXXIX|      suam; at vero Polyphemum Homerus cum inmanem ferumque finxisset,