Brutus
   Caput
 1 194             |           pro M. Coponio dicentem audiret in ea causa de qua ante


De finibus
   Liber, Par.
 2       II,       | Imperiosum illum, si nostra verba audiret, tuamne de se orationem
 3       IV,  23   |          etiam bene valeret, bene audiret, copiosus esset, optabiliorem


De oratore
   Liber, Caput
 4       II, XVIII |        eum, quem dixi, si vellet, audiret; cumque is se non nolle
 5       II, XXI   |            eligeret; me quidem si audiret, L. Crassum: quod iste adripuit
 6       II, LXXXIX|            etenim me dicentem qui audiret, nemo umquam tam sui despiciens


De re publica
   Liber
 7       II        |   Etruriae florentissimam. cumque audiret dominationem Cypseli confirmari,


Orator
   Caput
 8 132             |         teneam; nec umquam is qui audiret incenderetur, nisi ardens


Post reditum ad Quirites oratio
   Caput
 9  20             |   possideri ab inimicis ac diripi audiret, cum adulescentem filium


Pro Archia
   Caput
10  22             |          cuius vocem libentissime audiret: "Eius, a quo sua virtus


Pro Balbo
   Caput
11                 |     foedus factum diceretur, quis audiret? Nemo profecto; mors enim


Pro Deiotaro
   Caput
12  11             |                       11] IV. cum audiret senatus consentientis auctoritate


Pro Plancio
   Caput
13   1             |       senatus. etenim quis te tum audiret illorum, aut quid diceres?


Pro Quinctio
   Caput
14       XI        |           non audebas, ne invitus audiret. Id erat profecto. ~


Pro Sestio
   Caput
15  64             |           consulum? quamquam quis audiret, si maxime queri vellent?
16 108             |        rem publicam, seque si eum audiret scelere adstringi arbitraretur? ~


Tusculanae
   Liber, Caput
17     Tusc,   X   |    numquam id diceret, si ipse se audiret. Quid est enim quod minus