De fato
   Caput
 1  39             |          id fatum vim necessitatis adferret, in qua sententia Democritus,


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 2  25             |      nuntius, sed ex sermone rumor adferret. ~


De officiis
   Liber, Caput
 3      III, 300   |       consilium, quod Themistocles adferret, sed minime honestum. Itaque


De oratore
   Liber, Caput
 4        I, LXII  |  subselliis neque quicquam amplius adferret, quam quod causarum necessitas
 5       II, LXXXVI|         maxime, qui memoriae lumen adferret.


Pro Caecina
   Caput
 6  69             |         eam rem non solum rationes adferret, sed etiam Q. Mucio, socero


Pro Cluentio
   Caput
 7   2             | medicamentum, non venenum Diogenes adferret, hoc cuivis usu venire posse,
 8   4             |       calamitatem et falsum crimen adferret. ~


Pro Deiotaro
   Caput
 9   6             |            populi Romani concursus adferret! Quis enim civis ei regi


Pro Ligario
   Pars, Caput
10       VI        |          uel quidnam noui sceleris adferret. Scelus tu illud uocas,


Pro Murena
   Caput
11   4             |         honore praeditus non minus adferret ad dicendum auctoritatis


Pro Quinctio
   Caput
12       XI        |      faceret, appellaret, rationem adferret, si quid in controversiam


Pro Roscio Amerino
   Caput
13  19             |   exoptatum inimico nuntium primus adferret, sed etiam cruorem inimici


Pro Scauro
   Caput
14  10             |       aniculae non ille quidem vim adferret—neque enim erat rectum patronae—


Pro Sestio
   Caput
15 129a            |      servaret, ne quis moram ullam adferret; si quis aliter fecisset,


Tusculanae
   Liber, Caput
16     Tusc, XXI   |         enim rationem Plato nullam adferret —vide, quid homini tribuam —,
17     Tusc,   0   |      gemitus si levationis aliquid adferret, tamen videremus, quid esset