Brutus
   Caput
 1 213              |            artium tam indoctum tam rudem. ~
 2 292              |            rerum inscium fingit et rudem. decet hoc nescio quo modo
 3 294              |         admodum impolitam et plane rudem—, Origines vero cum omnibus


De divinatione
   Liber, Par.
 4       II         |          Epicurum, quem hebetem et rudem dicere solent Stoici, quem


De finibus
   Liber, Par.
 5        I,        |            tamen, ut legendus sit. rudem enim esse omnino in nostris


De oratore
   Liber, Caput
 6        I,   X    | haesitantem in maiorum institutis, rudem in iure civili; et haec
 7        I, XXXVIII|         est, in minoribus navigiis rudem esse se confiteri, quinqueremis
 8        I,   L    |          et nulla in re tironem ac rudem nec peregrinum atque hospitem
 9        I, LVIII  |       consuetudine nec hebetem nec rudem.
10       II,   I    |         aliquid existimare possem, rudem aut ignarum esse visum.
11       II, XXXVIII|          autem, si quem nunc plane rudem institui ad dicendum velim,
12      III,  LI    |           intersit inter doctum et rudem, quam non multum differat


Orator
   Caput
13 115              |            esse earum rerum omnino rudem, sed vel illa antiqua vel


Philippicae
   Oratio, Caput
14       II,  74    |      sequeris. Tam bonus gladiator rudem tam cito? Hunc igitur quisquam,


Pro Balbo
   Caput
15                  |            imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum


Tusculanae
   Liber, Caput
16     Tusc,   0    |           saepe sancios, et quidem rudem illum et inexercitatum quamvis