De finibus
   Liber, Par.
 1       II,    |        ut hominum conscientia remota nihil tam turpe sit, quod
 2      III,    |     quoniam et voluptas ab eo remota est, et eadem fere contra
 3      III,    | verbum e verbo—vel promota et remota vel, ut dudum diximus, praeposita


De inventione
   Liber, Caput
 4        I,  27|       aetatis nostrae memoria remota; quod genus: "Appius indixit
 5        I,  39|     gesta et a memoria nostra remota tamen faciant fidem vere


De officiis
   Liber, Caput
 6        I,  63|      solum scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius
 7        I, 157|       itemque magnitudo animi remota communitate coniunctioneque
 8       II, 224|      ceteris. Temeritate enim remota gratissima est liberalitas,


De partitione oratoria
   Caput
 9   6          |   Quae sine arte putantur, ea remota appello, ut testimonia.


Pro Archia
   Caput
10  35          |      esse omnibus. Quae autem remota a mea iudicialique consuetudine,


Pro Caecina
   Caput
11  11          |   enim, quae sunt in re, quia remota sunt a causa, praetermittam—


Pro Caelio
   Caput
12  32          |   nominamus. Sin ista muliere remota nec crimen ullum nec opes


Pro Cluentio
   Caput
13   2          |        quae procul ab iudicio remota est, quae contionibus seditiose
14   1          |            81. Qua re invidia remota, quam dies mitigavit, oratio


Pro Plancio
   Caput
15   2          |    summam habeat acerbitatem, remota ratione illa quam in decernendo


Timaeus
   Caput
16 <LIV2        |        nullius enim rei causa remota reperiri origo potest. Quocirca