Brutus
   Caput
 1 128          |     Catonem Sp. Albinum civemque praestantissimum L. Opimium, Gracchi interfectorem,
 2 175          | obtinebat. nam Sex. frater e ius praestantissimum ingenium contulerat ad summam


De finibus
   Liber, Par.
 3       IV,  21|      quam Zeno, qui negat, longe praestantissimum esse, quod honestum esset
 4        V,  49| indigerent; quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.


De legibus
   Liber, Caput
 5       II,  94|             31] Maximum autem et praestantissimum in re publica ius est augurum


De officiis
   Liber, Caput
 6        I, 141|       longius. Horum tamen trium praestantissimum est appetitum obtemperare


De oratore
   Liber, Caput
 7        I,   L|  Platonem omnes in illis artibus praestantissimum fuisse fateantur.


Laelius de amicitia
   Caput
 8   1          | civitatis et ingenio et iustitia praestantissimum audeo dicere. Sed de hoc


Philippicae
   Oratio, Caput
 9        V,  23|          quam legio Martia ducem praestantissimum vidit, nihil egit aliud,
10        V,  36|          fecisse, idque D. Bruti praestantissimum meritum in rem publicam
11      VII,   6|      dico, sed etiam memoria mea praestantissimum atque optimum consulem,
12       XI,  11|         debuerunt clarissimum et praestantissimum senatorem in civitate retinere.
13       XI,  22|        isto te animo, quem habes praestantissimum atque optimum, nihil volumus
14       XI,  23|         et inflammare tuum istuc praestantissimum studium, non ad aliam ulla
15     XIII,  29|      constantia, si L. Domitium, praestantissimum civem, si Appium Claudium


Pro Sestio
   Caput
16 98a          |    derigere debeant? id quod est praestantissimum maximeque optabile omnibus