De finibus
   Liber, Par.
 1        I,    |       inquit, assentior; neque enim disputari sine reprehensione nec cum
 2        I,    |      iracundia aut pertinacia recte disputari potest. sed ad haec, nisi
 3       II,    |       pridem contra eos desitum est disputari. dum enim in una virtute


De lege agraria
   Oratio, Caput
 4       II,  40|        volet aestimabit? Quid? quod disputari contra nullo pacto potest,


De legibus
   Liber, Caput
 5        I,  24|           hominis quaeritur, <haec> disputari sole<n>t — <et> nimirum


De officiis
   Liber, Caput
 6       II, 167| philosophiam cohortamur, accuratius disputari solent, quod alio quodam
 7      III, 262|            an secus, de eo fortasse disputari potest. Nam, sive honestum


De oratore
   Liber, Caput
 8       II, LIV|              quam de ipsis facetiis disputari. Itaque cum quosdam Graecos
 9      III,  LI|        utinam similibusque de rebus disputari quam de puerilibus his verborum


De re publica
   Liber
10        I     |             publicae maxime laudant disputari solent.' ~(54) Tum Laelius: '


Laelius de amicitia
   Caput
11  17          |             parva. Quam ob rem quae disputari de amicitia possunt, ab


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
12        I,  10|          subtilius, quam satis est, disputari videntur. Quaero enim a


Tusculanae
   Liber, Caput
13     Tusc,   0|       coepimus. Dic, si vis, de quo disputari velis.
14     Tusc,  IV|             si quis volt, qua de re disputari velit.~    - Non mihi videtur
15     Tusc,   V|              quale sit, de quo a te disputari volo.~- Nempe negas ad beate
16     Tusc,  VI|         mihi te, quem ad modum a me disputari velis. Sed quaero, utrum