Pro Roscio Amerino
   Caput
 1   7|    aliquanto aequiorem. Primum a Chrysogono peto, ut pecunia fortunisque
 2  34|         videtur, hoc, quia fit a Chrysogono, non est ferendum. Nam per
 3  49|           ut opinor, quoniam ita Chrysogono videtur qui huic nullum
 4  60|          destiterunt, credo, qui Chrysogono nuntiarent esse aliquem
 5 105|     quadriduo quo is occisus est Chrysogono nuntiatur. Quaeritur etiam
 6 106|     detulisse; erat enim eis cum Chrysogono iam antea amicitia; nam
 7 107|          obtulerint hanc praedam Chrysogono qui ab eo partem praedae
 8 108|       fecerant, quam ob causam a Chrysogono tantis praemiis donabantur?
 9 108|        iste T. Roscius omnia cum Chrysogono communiter possidet? Nonne
10 110| legatorum consilia et voluntatem Chrysogono enuntiat, monet ut provideat
11 114|       Roscius mandavisset ut cum Chrysogono transigeret atque decideret,
12 120|     dominos esse dicitis. ­ 'Cum Chrysogono sunt.' ­ Ita credo; litteris
13 122|          omnia convenire. Ego in Chrysogono, quod ad me attinet, nihil
14 130|                  130] Ego haec a Chrysogono mea sponte remoto Sex. Roscio
15 140|         desinant suam causam cum Chrysogono communicare, desinant, si
16 150|                  150] Verum si a Chrysogono, iudices, non impetramus