Brutus
   Caput
 1  92             |        iri, si in existimantium arbitrium sua scripta non venerint —;


De finibus
   Liber, Par.
 2        I,       | scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? quodsi Graeci


De oratore
   Liber, Caput
 3       II, XVI   |      potestate audiant, ad suum arbitrium movere possit, illum de
 4      III, XLV   |    mollissimam ceram ad nostrum arbitrium formamus et fingimus. Itaque


In Vatinium
   Caput
 5                 |    furor ut, cum iam Vettius ad arbitrium tuum perorasset et civitatis


Orator
   Caput
 6                 | intuentur ad eamque et ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt


Philippicae
   Oratio, Caput
 7       XI,  38   |         tanta arrogantia, ut ad arbitrium illorum imperatores etiam


Pro Fonteio
   Caput
 8  51             |    atque imperi poenas ad eorum arbitrium sufferre qui aut victi armis


Pro Murena
   Caput
 9  19             |     exsorbuit; vixit ad aliorum arbitrium, non ad suum. Magna laus


Pro Quinctio
   Caput
10      III        |        fide societatem gererent arbitrium pro socio condemnari solerent.
11     XXII        |         Praestituentur horae ad arbitrium nostrum, iudex ipse coercebitur."—


Pro Roscio Comoedo
   Caput
12  10             |         est iudicium, aliud est arbitrium. Iudicium est pecuniae certae,
13  10             |   Iudicium est pecuniae certae, arbitrium incertae; ad iudicium hoc
14  10             |    obtineamus aut amittamus; ad arbitrium hoc animo adimus ut neque
15  25             |     cuius de <ea> re nullum est arbitrium? Quin tu hoc crimen aut


Tusculanae
   Liber, Caput
16     Tusc, XXVIII|         videatur, omnia ad suum arbitrium referre, suis stare iudiciis.