De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 42  |            ficta sunt a poeta, non absunt tamen a consuetudine somniorum.
 2        I, 128 |            enim omnia, sed tempore absunt. Atque ut in seminibus vis


De finibus
   Liber, Par.
 3      III,     |    respirare possunt, si non longe absunt a summo, ut iam iamque possint
 4        V,  47 |           velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute. Quocirca


De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
   Caput
 5  15           |           hostium copiae non longe absunt, etiam si inruptio nulla


De inventione
   Liber, Caput
 6       II, 165 |         videntur et finitima esse, absunt autem longissume; quod genus


De optimo genere oratorum
   Pars, Caput
 7        I,   3 |          genus perfecti, a quo qui absunt, non genere differunt, ut


De partitione oratoria
   Caput
 8  77           |            discernitur, et ea quae absunt non expetendo et ab eis


De re publica
   Liber
 9       II      |           et Doris et Dolopes soli absunt a mari. quid dicam insulas


In Catilinam
   Oratio, Caput
10       IV,  21 |         curare, ut etiam illi, qui absunt, habeant, quo victores revertantur. ~


Orator
   Caput
11  37           |   scriptionum [rerum] formam, quae absunt a forensi contentione eiusque
12 231           |   veritatis et ab Atticorum regula absunt, tamen hoc vitium compensant


Philippicae
   Oratio, Caput
13      XII,  13 |      auctoritate valemus plurimum, absunt tot perditi cives nefarium


Pro Caelio
   Caput
14  26           |         una cenasse dixit, qui aut absunt, aut quibus necesse est


Topica
   Caput
15   8           | Extrinsecus autem ea ducuntur quae absunt longeque disiuncta sunt. ~


Tusculanae
   Liber, Caput
16     Tusc, XIII|          qui non longe a sapientia absunt, adfectio est illa quidem