De lege agraria
   Oratio, Caput
 1        I,   7|   populi Romani non licet; his vendere vel in ultimis terris licebit?
 2        I,   9|      iudicare, quod iudicarint vendere. Etiam illud quod homines
 3        I,  13|        Cn. Pompeius adiunxerit vendere cogitare. ~     
 4        I,  15|   consenserint possessores non vendere, quid futurum est? Referetur
 5       II,  35|        eis primum ut liceat ea vendere omnia de quibus vendendis
 6       II,  38|        postea, id xviros iubet vendere.
 7       II,  56|        se praedam suam diceret vendere, tamen ex hoc loco vendidit
 8       II,  68| agrorum ferre non possint, qui vendere cupiant, emptorem non reperiant,
 9       II,  72|      72] Quaero, si qui velint vendere non fuerint, quid pecuniae
10       II,  72| pecuniae magnitudine ut velint vendere.' Ergo ea lex est qua nostra
11       II,  82|    potuisse, eumque qui nollet vendere ideo negasse se adduci posse


De officiis
   Liber, Caput
12       II, 188|        civium, praedam se suam vendere. Secutus est, qui in causa
13      III, 302|      vendat, velle quam optime vendere. "Advexi, eui, vendo meum
14      III, 343|    vendens orichalcum se putet vendere, indicetne ei vir bonus


Pro Quinctio
   Caput
15       IV     |     tempore quo proscripsisset vendere; Romae sibi nummorum facultatem