Brutus
   Caput
 1  65          |        di boni! mitto civem aut senatorem aut imperatorem: oratorem
 2 294          |       Catonem tuum ut civem, ut senatorem, ut imperatorem, ut virum


De officiis
   Liber, Caput
 3      III, 351|  hostium teneretur, non esse se senatorem. Atque illud etiam, ("O


Philippicae
   Oratio, Caput
 4        I,  12|          Quis autem tanto damno senatorem coegit, aut quid est ultra
 5       II,  15|      ferendam! Tu cum principem senatorem, civem singularem tam propinquum
 6        V,  46|       pontificem, pro praetore, senatorem esse sententiamque loco
 7      VII,   5| debilites, et te consularem aut senatorem, denique civem putes? Accipiet
 8       XI,  11| clarissimum et praestantissimum senatorem in civitate retinere. Qui
 9      XII,  18|      quidem illum et constantem senatorem, avunculum tamen, Calenum


Pro Caelio
   Caput
10  19          |        Aiebant enim fore testem senatorem, qui se pontificiis comitiis
11  19          |  accusatio vestra nitatur, unum senatorem solum esse, qui vobis gratificari


Pro Cluentio
   Caput
12   2          |        sciente et vidente curia senatorem, populus Romanus iudicem,
13   1          |   novorum periculis non carere; senatorem hoc queri non posse, propterea


Pro Flacco
   Caput
14   8          |      praesentes constantissimum senatorem, iustissimum praetorem atque


Pro Murena
   Caput
15  36          |     civem egregium, fortissimum senatorem, a Q. Maximo? Non modo horum