Commentariolum petitionis
Caput 1 II | Quod Antonius umbram suam metuit, hic ne leges quidem, natus
De fato
Caput 2 21 | confirmari putat), sic Chrysippus metuit, ne, si non obtinuerit omne,
De finibus
Liber, Par. 3 II, | esse verius. nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si
De lege agraria
Oratio, Caput 4 II, 38 | si omnia nominasset? Non metuit invidiam. Quid ergo? Longum
In Catilinam
Oratio, Caput 5 I, 17 | omnium nostrum, odit ac metuit et iam diu nihil te iudicat
Pro Cluentio
Caput 6 2 | testes essent futuri, sic metuit ne condemnaretur extrema
Pro Flacco
Caput 7 14 | discessit; ambulat cum lorica; metuit homo doctus et sapiens,
Pro Plancio
Caput 8 2 | vobiscum non tulissemus, metuit ut eam ipse posset opibus
Pro Roscio Amerino
Caput 9 132 | cenaverat Roscius. Maxime metuit] Sullam scilicet. Derivat
Pro Sulla
Caput 10 88 | relinquat, id laborat, id metuit, ne denique hic miser coniurati
11 88 | ei vita sua multo carior metuit, cui honoris integros fructus
Tusculanae
Liber, Caput 12 Tusc, XLIV| quam ferae volucresque —' metuit, ne laceratis membris minus
13 Tusc, 0 | id quod vitari non potest metuit, is vivere animo quieto
14 Tusc, XVI | adpropinquans aliquod malum metuit exanimatusque pendet animi.
15 Tusc, XIV | habendus est, non qui parva metuit, sed qui omnino metu vacat.
|