Brutus
   Caput
 1  90          |  clarissimi patris; isque se tum eripuit flamma, propter pueros misericordia


De finibus
   Liber, Par.
 2        I,    |       locum petentium sine causa eripuit atomis nec tamen id, cuius


De legibus
   Liber, Caput
 3      III, 151|           patribus omnem honorem eripuit, omnia infima summis paria


De oratore
   Liber, Caput
 4      III,   V|      vestra tum Antoni facilitas eripuit" inquit "mihi in optima
 5      III, XVI|   nominaretur, hoc commune nomen eripuit sapienterque sentiendi et


Philippicae
   Oratio, Caput
 6       II,  55|          civis; eos quoque vobis eripuit Antonius. Auctoritas huius
 7       II,  94|         senatu datam. Haec vivus eripuit, reddit mortuus.~


Post reditum ad Quirites oratio
   Caput
 8  19          |         hominum furor detrahere, eripuit, abstulit, dissipavit; quod


Pro Cluentio
   Caput
 9   3          | intellegunt, quid ei tandem mors eripuit praeter sensum doloris?


Pro Murena
   Caput
10  59          |        perniciem populus Romanus eripuit? Semper in hac civitate


Pro Quinctio
   Caput
11       XV     |   fortuna ademit aut si alicuius eripuit iniuria, tamen, dum existimatio


Pro Rabirio
   Caput
12  12          |        libertatem civium lictori eripuit, Labienus, homo popularis,


Pro Scauro
   Caput
13  18          |        18] 'poposcit, imperavit, eripuit, coegit.' si doces tabulis,
14   3          |       medios se iniecit ignis et eripuit flamma Palladium illud quod


Pro Sulla
   Caput
15  73          |        multo labore quaesita una eripuit hora. Accepit P. Sulla,