De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 27 |       est, negat se tamen eorum auspiciorum, quac sibi ad Pompeium proficiscenti
 2        I, 33 |         ipse augur Ti. Gracchus auspiciorum auctoritatem confessione
 3        I     |     classium fuisse ad Ilium, - auspiciorum, credo, scientia, non locorum.
 4        I, 105|      partes sunt, tuum, inquam, auspiciorum atrocinium debet esse. Tibi
 5       II, 204|        de caelo, simulacra sunt auspiciorum, auspicia nullo modo. ~
 6       II     | ridiculum, quod negas Deiotarum auspiciorum, quae sibi ad Pompeium proficiscenti


De lege agraria
   Oratio, Caput
 7       II,  27|         tributa, curiata tantum auspiciorum causa remanserunt. Hic autem
 8       II,  31|     vetustatis per xxx lictores auspiciorum causa adumbratis constituti.


De provinciis consularibus
   Caput
 9  45          |     etiam perniciosissimae res, auspiciorum religione conservata, iure
10  46          |         comprobabant, in Clodio auspiciorum ratio sit eadem, leges omnes


Philippicae
   Oratio, Caput
11        I,  31|  depositis inimicitiis, oblitus auspiciorum a te ipso augure populi
12       II, 102|    autem insolentia elatus omni auspiciorum iure turbato Casilinum coloniam
13        V,   9|        arbitratus est? [IV] Sed auspiciorum nos fortasse erimus interpretes,


Pro Rabirio
   Caput
14  17          |          omnis religiones atque auspiciorum publica iura neglexisti,


Pro Sestio
   Caput
15  56          |     quae omnia iura religionum, auspiciorum, potestatum, omnis leges