De finibus
   Liber, Par.
 1       II,        |      ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam


De oratore
   Liber, Caput
 2       II, LXXXVII|     soli qui memoria vigent, sciunt quid et quatenus et quo


Cato Maior de senectute
   Caput
 3   4              |   idem in eis elaborant quae sciunt nihil ad se omnino pertinere. ~                              


Philippicae
   Oratio, Caput
 4       II,  39    |      divinus de me senserit, sciunt, qui eum de Pharsalia fuga


Pro Cluentio
   Caput
 5   1              |      sicuti plerique vestrum sciunt, magnus usus et summa utriusque


Pro Flacco
   Caput
 6  45              |      a me fingitur, Deciane? Sciunt haec omnes nobiles, sciunt
 7  45              |   Sciunt haec omnes nobiles, sciunt boni viri, sciunt denique
 8  45              |   nobiles, sciunt boni viri, sciunt denique noti homines, sciunt
 9  45              | sciunt denique noti homines, sciunt mediocres negotiatores.


Pro Murena
   Caput
10  28              |  nemo potest quod in eo quod sciunt omnes nullo modo possunt


Pro Plancio
   Caput
11   2              |      huius salute a quo meam sciunt esse defensam quicquam est


Pro Roscio Amerino
   Caput
12  55              |  causa huic inimicus venias; sciunt huiusce pecunia te adductum
13 136              |                         136] Sciunt ei qui me norunt me pro


Tusculanae
   Liber, Caput
14     Tusc, XLI    |   sit melius, dii inmortales sciunt, hominem quidem scire arbitror