De oratore
   Liber, Caput
 1        I, XXXVIII|             accepimus, cum Romam in exsilium venisset, cui Romae exsulare
 2        I, LIII   |         huic humilitati dicebat vel exsilium fuisse vel mortem anteponendam.
 3       II, XIII   |            accidere solitum est, in exsilium pulsus esset;
 4      III,  II    |              non luctum filiae, non exsilium generi, non acerbissimam
 5      III, III    |             incolumem fortunam, sed exsilium et fugam deprecaretur, esse


In Vatinium
   Caput
 6  22              |        tribuno plebis consuli domus exsilium esse non posset?


Laelius de amicitia
   Caput
 7  42              | liberavisset propterque invidiam in exsilium expulsus esset, ingratae


Pro Caecina
   Caput
 8 100              |             erepta sit. Nam quod ad exsilium attinet, perspicue intellegi
 9 100              |         intellegi potest quale sit. Exsilium enim non supplicium est,
10 100              |         confugiunt quasi ad aram in exsilium. Qui si in civitate legis
11 100              |            profugit receptus est in exsilium, hoc est in aliam civitatem. ~


Pro Ligario
   Pars, Caput
12       XI         |      ciuitate exterminandi. Quoduis exsilium his est optatius quam patria,


Pro Milone
   Caput
13   1              |           incredibili robore animi. Exsilium ibi esse putat, ubi virtuti


Pro Murena
   Caput
14  47              |            commoti animi tenuiorum. Exsilium in nostrum ordinem; concessit
15  89              | conspectuque privat? Ibit igitur in exsilium miser? Quo? ad Orientisne


Pro Plancio
   Caput
16   1              |          metus, publicatio bonorum, exsilium, mors proponeretur, haec


Pro Rabirio
   Caput
17  16              |           multatio bonorum, miserum exsilium; sed tamen in omni calamitate
18  25              |            domi posita pestem atque exsilium Sex. Titio attulisset in


Pro Sestio
   Caput
19  47              |         gerebam, non mihi mors, non exsilium ob oculos versabatur? non