Brutus
   Caput
 1 246           | adversario solum sed etiam, quod mirabile esset, cum iudice ipso,


De divinatione
   Liber, Par.
 2        I, 52  |   scribit somnia, quorum eventus mirabile exstiterunt.
 3       II, 177 |                     44 nam esset mirabile, quo modo id Iuppiter totiens
 4       II, 179 |                               46 Mirabile autem illud, quod, eo ipso
 5       II, 197 |         Nos autem timidi stantes mirabile monstrum~vidimus in mediis
 6       II, 199 |     Atque haec ostentorum genera mirabile nihil habent; quae cum facta
 7       II, 200 |     repente conciderit, non sane mirabile hoc quidem. Quod evelli
 8       II, 274 |       sed, ut verum sit, non est mirabile; non enim audivit ille draconem


De officiis
   Liber, Caput
 9      III, 362 |          quod rediit, nobis nunc mirabile videtur, illis quidem temporibus


De oratore
   Liber, Caput
10       II, XLVI|           ne hoc forte magnum ac mirabile esse videatur hominem totiens
11      III,  LI |                             197] Mirabile est, cum plurimum in faciendo
12      III, LII |        quidem sit egregium atque mirabile, nisi in singulis verbis


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
13      XIV      |   forsitan hoc quod dicturus sum mirabile auditu esse videatur, sed


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
14        V,  35 |      quam dictu inopinatum atque mirabile. Non enim ita dicunt eos