(...) Pro Flacco
    Caput
501   3             |          familia natum, optime de re publica meritum in discrimen omnium
502  16             |      fortunis civitatis, de summa re publica taceo? quam vos universam
503  21             |             vobis atque de vestra re publica iudicatis.
504  26             |           quisque est qui hanc in re publica sectam sequatur, qui vobis,


Pro Fonteio
    Caput
505  28             |             vidimus, qui nuper in re publica iudiciisque maxime floruerunt,
506  44             |               tum> virorum in hac re publica copia; quae cum esset, tamen


Pro Ligario
    Pars, Caput
507       VI        |              Quo modo autem tu de re publica bene meritus esses, cum


Pro Marcello
    Caput
508   2             |         omnibus ad bene de [omni] re publica sperandum quasi signum aliquod
509   4             |    gratulabere: de nobis, quos in re publica tecum simul esse voluisti,
510   2             |       ignarus rerum, tam rudis in re publica, tam nihil umquam nec de
511   2             |         extimesco; doleoque, cum res publica immortalis esse debeat,
512   1             |           armorum, quin quassata res publica, quicumque belli eventus
513   1             |                    31] Perfuncta res publica est hoc misero fatalique


Pro Milone
    Caput
514   2             |             multitudinis auctoritate publica armare. ~
515   3             |         oppressa sunt, etiam si e re publica oppressa sunt, rem publicam
516   1             |             ex eo possumus, quod res publica nos coniunxit cum bonis:
517   1             |             est. Nihil dico quid res publica consecuta sit, nihil quid
518   3             |          interdum civis optime de re publica meritos, in quibus homines
519   1             |         quibus tota commissa est res publica. Quin etiam fuit audiendus
520   2             |      suspicari: diligentiam, tota re publica suscepta, nimiam nullam
521   1             |              dux electus et tota res publica armata est.
522   2             |    commiserit ut videret Ne quid res publica detrimenti caperet (quo
523   3             |             liberosque vestros in re publica bona esse visuros: in eis
524   2             |          adficere bene meritos de re publica civis; viri fortis ne suppliciis
525   3             |        nosmet ipsi; et, si grata res publica esset, laetaretur: si ingrata,
526                 |            potuit: numquam illum res publica suo iure esset ulta. Senatus (
527   3             |        tribunus plebis, vir et in re publica fortissimus, et in suscepta
528   2             |          merita de me. Tranquilla re publica mei cives, quoniam mihi
529   2             |         atque abibo: si mihi bona re publica frui non licuerit, at carebo
530   3             |           Ego cum tribunus plebis re publica oppressa me senatui dedissem,
531   1             |              viri, qui multum pro re publica sanguinem effudistis: vos


Pro Murena
    Caput
532   3             |             consule? Quis mihi in re publica potest aut debet esse coniunctior
533   3             |          coniunctior quam is cui res publica a me iam traditur sustinenda
534   4             |         intersit duos consules in re publica Kalendis Ianuariis esse. ~
535   5             |              amici fortunas quam res publica consulem ad communem salutem
536   6             |              non appetivi, sed ab re publica mihi impositam sustinui,
537   6             |     postulabat. Quod si tum, cum res publica vim et severitatem desiderabat,
538  24             |          consilio et periculo cum re publica tum etiam nostris rebus
539  42             |              dedit ei facultatem res publica liberalitatis, qua usus
540  52             |      viderent, omnes qui illam ab re publica pestem depellere cupiebant
541  54             |              senatus consulto, de re publica respondebo. ~
542  75             |              quod ille vir in hac re publica potissimum natus esset;
543  78             |            enim te ad accusandum res publica adduxit. Credo, Cato, te
544  78             |              dies atque noctes de re publica cogitantem! Non usque eo
545  79             |             Kalendis Ianuariis in re publica duo consules. ~
546  83             |             defensorem, socium in re publica, consulem non cupidum, consulem,
547  83             |        illius ut orbetur auxilio res publica, ut minuatur contra suum
548  84             |   adiutoribus hoc quod conceptum res publica periculum parturit consilio
549  85             |             suis praesidiis erit res publica, facile et magistratuum
550  86             |         summa et vobis cognita in re publica diligentia moneo, pro auctoritate


Pro Plancio
    Caput
551   2             |        saepius quam quid cuique a re publica debeatur. sin autem mavis
552                 |             M. Druso, et multa in re publica molienti, cum ille eum salutasset <
553   1             |         neminem ego statuo in hac re publica fortiorem, et C. Mari, qui
554                 |          adulescens quid de summa re publica sentires, fortius tu quidem
555   1             |   comprobaverunt, ut etiam summa res publica mihi domi fuerit gerenda
556   1             |            causis patronus, is in re publica civis et sum et semper fui,
557                 |              dimicationes nec pro re publica nec pro me defugiendas putavit.
558   1             |         discrimen, quae fuerit in re publica tempestas illa quis nescit?
559   1             |            provinciis a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant;
560   1             |           ducibus improbos civis res publica vicit armatis, aut, si minus
561   1             |      publicae vellem. nam qui pro re publica vitam ediderunt—licet me
562   1             |        concidissem, in perpetuum res publica civile praesidium salutis
563   2             |               nam quod te esse in re publica liberum es gloriatus, id
564   1             |                    92] res vero ipsa publica, si loqui posset, ageret
565   2             |             cogito et idem sum in re publica qui fui semper, tamenne
566                 |           non tuear quem omnes in re publica principem esse concedunt?
567   1             |       clarissimis viris et in hac re publica et in aliis civitatibus


Pro Rabirio
    Caput
568   2             |         maioribus est traditum de re publica tolleretur, ut nihil posthac
569   4             |             nullum sit posthac in re publica publicum consilium, nulla
570   5             |         auxilio multo magis haec res publica quam ratione hominum et
571  10             |           primus aut solus ex hac re publica sustulissem! utinam hoc,
572  13             |       Quirites, iam pridem in hac re publica non solum tenebris vetustatis
573  17             |         religiones atque auspiciorum publica iura neglexisti, tamen a
574  23             |             Rabirium desciscere a re publica, non comparere in illa armata
575  27             |             hominem cum semper in re publica, tum in magistratibus gerendis,
576  36             |             hasce ore adverso pro re publica cicatrices ac notas virtutis


Pro Rabirio Postumo
    Caput
577  23             |              vocitatus est, et ex re publica Atheniensi, quam optime


Pro Roscio Amerino
    Caput
578   2             |           amplitudo, si verbum de re publica fecisset, id, quod in hac
579  50             |              minima tenuissimaque re publica maximam et florentissimam
580 143             |              mea est, qua me uti res publica et dolor meus et istorum
581 148             |             proque eo quod summa res publica in huius periculo temptatur
582 149             |           nati sunt facerent, et res publica ex illis et ipsi ex invidia
583 150             |    crudelitas quae hoc tempore in re publica versata est vestros quoque
584 154             |              quibus rebus maxime res publica laborat, eis maxime mederi
585 154             |             nolite diutius in hac re publica versari; quae non modo id


Pro Sestio
    Caput
586   3             |    praetermissum est quod aut pro re publica conquerendum fuit aut pro
587  12             |        publicae, non praestans in re publica virtus, non summa auctoritas
588 15b             |          fuerat ille annus tam in re publica, iudices, cum in magno motu
589  16             |         plebis felix in evertenda re publica fuit nullis suis nervis --
590  21             |       clarorum hominum et bene de re publica meritorum memoria, etiam
591 22a             |    crudelitatis, quantum ipse cum re publica sensi, numquam putavi. nequam
592  26             |         quoniam publicis ducibus res publica careret, defendendum putarunt.
593  26             |            Ninnius, ad senatum de re publica rettulit, senatusque frequens
594  27             |              loquor, quorum fide res publica niti debuit.~
595  28             |            tum senatum aliquid in re publica posse arbitrarentur; equites
596 29a             |          unice diligebat, tum pro re publica vel mortem oppetere cupiebat,
597 29a             |              civi, pro amico, pro re publica deprecari. ~
598  30             |             eos qui nunc estis in re publica fore putasset, si denique
599  30             |            ausus esset senatum de re publica tollere, equitum Romanorum
600  34             |           sed, cum duo consules a re publica provinciarum foedere retraxisset,
601  42             |               vocem pro me ac pro re publica neminem mittere; intenta
602  51             |       eorumque periculorum est in re publica retinenda medicina; quam
603  53             |           imperi, quaenam illa in re publica monstra, quae scelera vidistis!
604  54             |     hauriendum, et spirante etiam re publica ad eius spolia detrahenda
605  55             |           magistratibus proximis res publica desiderarit -- legum multitudinem,
606  55             |        sanctissimi magistratus de re publica tolleretur, ut conlegia
607  63             |          videbat, quoniam illa in re publica macula regni publicati maneret,
608  63             |            tamen socium suorum in re publica consiliorum videre posset,
609  73             |         dixit id quod dignissimum re publica fuit, nihil de me actum
610  78             |              dixerat, accepisset res publica plagam, sed eam quam acceptam
611  83             |            quin, si modo esset in re publica senatus, si maiestas populi
612  83             |             amici, causam bene de re publica meriti, causam senatus,
613  84             |         fieri nisi armis oppressa re publica nullo modo poterant, idcirco,
614  86             |            praestantibus viris in re publica fieri et quid necesse esset:
615  86             |           iudicia non essent, si res publica vi consensuque audacium
616  87             |              fortium civium: quid re publica, quid se dignum esset, quis
617  95             |        conferent? ille qui monumenta publica, qui aedis sacras, qui domos
618  95             |             deos penatis suos, in re publica iura tribunatus atque auspicia
619 96b             |              eorum qui versari in re publica atque in ea se excellentius
620  97             |         opinionibus in gubernanda re publica serviunt, defensores optimatium
621  99             |             vitiorumque nacti, in re publica fluctus excitantur, ut vigilandum
622 100b            |             et copiis oppugnatur res publica quam defenditur, propterea
623 106             |          removeris, omnes idem de re publica sensuri esse videantur.
624 106             |            significari maxime de (re publica) populi Romani iudicium
625 114             |         nihil, senserat tantum de re publica aliud atque homines exspectabant,
626 120             |         hercule semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum,
627 139             |               subeundae saepe pro re publica tempestates: cum multis
628 139             |           claros viros et bene de re publica meritos in invidiam aliquam
629 140             |          dicere, praeclare vir de re publica meritus, L. Opimius, indignissime
630 141             |          patriae, non deterruit a re publica defendenda nec Miltiadi
631 147             |              consule, atque ipsa res publica, qua nihil est sanctius,


Pro Sulla
    Caput
632   1             |         atque victi praecipitante re publica vehementem me fuisse atque
633   7             |              hi omnes qui sunt in re publica principes defuerunt? Immo
634   8             |          quam mihi tum tempus et res publica imposuit iam voluntas et
635   9             |        videbis. Nulla est enim in re publica mea causa propria; tempus
636  11             |            quod nondum penitus in re publica versabar, quod nondum ad
637  26             |         tantis a me beneficiis in re publica positis, si nullum aliud
638  26             |     requirunt studium meum neque res publica in curia; si me non modo
639  35             |              idcirco te a se et a re publica et a tua dignitate deficere
640  62             |              voluerit fratri, cum re publica pugnare noluerit; promulgarit
641  65             |              L. Caecilius egit de re publica multa; agrariae legi, quae
642  67             |          rebus gestis et de summa re publica misi, et ex ea crimen aliquod
643  76             |      arbitretur illis inclusis in re publica pestibus diutius haec stare
644  82             |        quibus paene oppressa est res publica? Quis non de communi salute
645  83             |             iudices, non me ipsa res publica meis laboribus et periculis
646  84             |             ac remitto. Non in ea re publica versor, non eis temporibus
647  93             |        communi studio, quoniam in re publica coniuncti sumus, mansuetudine


Topica
    Caput
648   5             |  proficiscens, cum opera mea nec res publica nec amici uterentur nec
649  32             |       litoribus ageretur, quae omnia publica esse vultis, quaerentibus
650  78             |            in honoribus populi reque publica versantur, sed et oratores


Tusculanae
    Liber, Caput
651     Tusc,  XV   |                   XV. quid in hac re publica tot tantosque viros ob rem
652     Tusc, XXII  |             est in sexto libro de re publica:
653     Tusc, XXX   |            se inquinavissent vel, re publica violanda, fraudes inexpiabiles
654     Tusc, XXXI  |            famula corporis, cum a re publica, cum a negotio omni sevocamus
655     Tusc,   I   |            is sex libris, quos de re publica scripsimus. ~[2] Hoc autem