(...) Pro Fonteio
    Caput
501  45               |           P. Crassum, non litteris homines ad rei militaris scientiam,


Pro Ligario
    Pars, Caput
502       XI          |            proponere,—nosti optime homines—; animaduerte horum omnium
503      XII          |            misericordia est. ~[38] Homines enim ad deos nulla re propius


Pro Milone
    Caput
504   1               |             In qua tandem urbe hoc homines stultissimi disputant? nempe
505   2               |          fictis fabulis doctissimi homines memoriae prodiderunt, eum
506   1               |            non alio facinore clari homines, alio obscuri necantur.
507   1               |       latronem ac sicarium abiecti homines et perditi describebant.
508   2               |        Videbant enim sapientissimi homines facti rationem, praesentiam
509   3               |         publica meritos, in quibus homines non modo res praeclarissimas
510   1               |        hominis fidem et unius post homines natos fortissimi viri magnitudinem
511   2               |                         80. Graeci homines deorum honores tribuunt
512   3               |           gradibus etiam in caelum homines viderentur ascendere.


Pro Murena
    Caput
513  24               |       mirum, si ob hanc facultatem homines saepe etiam non nobiles
514  26               |       ridicula, credo, videbantur, homines, cum recte atque in loco
515  27               |            mirum videri solet, tot homines, tam ingeniosos, post tot
516  30               |        igitur> quae possint locare homines in amplissimo gradu dignitatis,
517  40               |       restitutus. Qua re delectant homines, mihi crede, ludi, etiam
518  42               |          autem in Gallia ut nostri homines desperatas iam pecunias
519  47               |             suffragiorum. Graviter homines honesti atque in suis vicinitatibus
520  49               |            ex genere distinguebant homines perculsi Sullani temporis
521  52               |         tum rebus commotus et quod homines iam tum coniuratos cum gladiis
522  55               |          cotidianis fortunatos eos homines iudicarem qui remoti a studiis
523  58               |            Noluerunt sapientissimi homines qui tum rem illam iudicabant
524  63               |            et Aristotele, moderati homines et temperati, aiunt apud
525  69               |            in ea non esse gravatos homines prodire hora tertia in campum
526  69               |            iudices; quid? si multi homines nostri ordinis honestissimi;
527  70               |           eo quo semper usi sumus? Homines tenues unum habent in nostrum
528  72               |         amicis et tribulibus? Haec homines tenuiores praemia commodaque
529  74               |         cubans, melius quam Romani homines qui tempora voluptatis laborisque


Pro Plancio
    Caput
530   1               |       timeo ne, quia perraro grati homines reperiantur, idcirco, cum
531   3               |         illi quidem splendidissimi homines, sed tamen pauci, si quidem
532   1               |     imperatoris inter ornatissimos homines, equites Romanos, summo
533   2               |           equitum ego Romanorum in homines nobilissimos maledicta,
534   2               |         sic tum existimabam, nihil homines aliud Romae nisi de quaestura
535   1               |         quid de me audituri essent homines cogitare; feci ut postea
536   2               |            qua minima invidia novi homines plurimi sunt eosdem honores


Pro Quinctio
    Caput
537       II          |             re ura huiusce aetatis homines disertissimos, fortissimos,
538     VIII          |     Dolabella—quem ad modum solent homines nobiles, seu recte seu perperam
539      XVI          |       potuerit perdidisse. Haec in homines alienissimos, denique in
540     XXII          |       existimatione, aderunt autem homines nobilissimi ac potentissimi,
541    XXIII          |         reliquerat. Quid ergo est? Homines erant ab hoc omnes alienissimi


Pro Rabirio
    Caput
542   8               |    propulsandum periculum non modo homines sed prope regiones ipsae
543  20               |           cum omnes omnium ordinum homines qui in salute rei publicae
544  26               |            intellegis, primum quos homines et qualis viros mortuos


Pro Rabirio Postumo
    Caput
545   2               |       acerbitatis putet. satis est homines imprudentia lapsos non erigere,
546   3               |         magnitudinem animi non tam homines probassent, nisi in eodem
547  15               |        ordinis loquor. Alius alios homines et ordines, ego vos semper
548  15               |           causaque denuntio, omnis homines deosque testor: dum potestis,
549  18               |       moneo ne faciatis. rapientur homines in haec iudicia ex omni
550  23               |          quo videam sapientissimos homines esse lapsos? virum unum
551  41               |        excepit unus, quaeque multi homines necessarii secundis Postumi


Pro Roscio Amerino
    Caput
552   8               |  severitatem, ab his hoc postulare homines sicarios atque gladiatores,
553  16               |    recessimus, cum proscriberentur homines atque ex omni regione caperentur
554  17               |         qui adest, Magnus vocatur, homines eius modi: Alter plurimarum
555  25               |          et ipse ad eos accedit et homines nobilis adlegat, qui peterent,
556  26               |           his rebus Sullam doceri. Homines antiqui, qui ex sua natura
557  28               |          ipso pugnarent. Ita loqui homines: 'Quod iudicia tam diu facta
558  43               |         liberos habent, praesertim homines illius ordinis ex municipiis
559  47               |       adsiduos esse cupiunt. Verum homines notos sumere odiosum est,
560  51               |           summi viri clarissimique homines qui omni tempore ad gubernacula
561  59               |            Credo, cum vidisset qui homines in hisce subselliis sederent,
562  60               |            tertio nominavi. Postea homines cursare ultro et citro non
563  73               |           suscipi non potest; apud homines autem prudentissimos agitur
564  74               |          liberos? Si liberos, quos homines? indidemne Ameria an hosce
565  76               |          tute dicis, numquam inter homines fuerit, per quos homines
566  76               |           homines fuerit, per quos homines hoc tantum facinus, tam
567  80               |            tempus erat' inquit 'ut homines volgo impune occiderentur;
568  93               |           commemoravit Erucius, et homines impune occidebantur. Quid?
569 102               |            est ut in minimis rebus homines amplissimi testimonium de
570 113               |       adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
571 117               |         ferri videtur, verum novem homines honestissimos, eiusdem muneris,
572 117               |      crediderunt. Itaque nunc illi homines honestissimi propter istius
573 119               |            videbatur?' Postulabant homines nobilissimi atque integerrimi
574 120               |          lectos velit hos versari, homines paene operarios, ex Amerina
575 134               |          animi et aurium causa tot homines habet ut cotidiano cantu
576 137               |        idcirco arma sumpta sunt ut homines postremi pecuniis alienis
577 154               |                               154] Homines sapientes et ista auctoritate


Pro Scauro
    Caput
578  24               |        Siciliae detulerunt? at qui homines! prudentes natura, callidi
579  25               |       casas aratorum, a stiva ipsa homines mecum conloquebantur.
580  27               |          me causam illam non solum homines sed etiam locus ipse lacusque
581  36               |     omnibus rebus, praesertim apud homines barbaros, opinio plus valet


Pro Sestio
    Caput
582   2               |         per latrones suos, non per homines egestate et scelere perditos,
583   6               |       tribunus plebis primus inter homines nobilissimos temporibus
584   9               |         egit, et hoc tempore eidem homines nomine commutato coloni
585  14               |    oratione si asperius in quosdam homines invehi vellem, quis non
586 20a               |           dux bonis.' mihi denique homines praecipue gratulabantur,
587  21               |           est rei publicae nobilis homines esse dignos maioribus suis,
588  28               |           victor habuisset: errare homines si etiam tum senatum aliquid
589  32               |      omittam Gabinium, quod tantum homines fefellisti ut neglegeres
590  32               |       edicere audebas ne maererent homines meam, suam, rei publicae
591 33a               |              33a. quid? sua sponte homines in amicorum periculis vestitum
592  34               |           conlegiorum, cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur,
593  34               |         templi tollebantur, armati homines forum et contiones tenebant,
594  39               |         sicario, cum latrone; quos homines si, id quod facile factu
595  41               |      conservandae, domi meae certi homines ad eam rem positi monuerunt
596  41               |          autem Caesar, quem maxime homines ignari veritatis mihi esse
597  47               |     nesciebam inter sapientissimos homines hanc contentionem fuisse,
598  53               |           tam repentinum non solum homines sed tecta urbis ac templa
599  71               |       abiit ille annus; respirasse homines videbantur nondum re, sed
600  71               |       ipsis evenissent ea quae tum homines precabantur! neque nos provinciam
601  72               |           ab inimicis meis is quem homines in luctu inridentes Gracchum
602  82               |         non incautus -- neque enim homines nequam tacere potuerunt --
603  84               |                               84. 'homines,' inquit, 'emisti, coegisti,
604  87               |       empti ad impediendum; qui si homines despecti et contempti tantam
605  91               |          tulisse ut quodam tempore homines nondum neque naturali neque
606  97               |             sunt maximorum ordinum homines, quibus patet curia, sunt
607 98a               |         rerum gerendarum dignitate homines ecferri ita convenit ut
608 100b              |             propterea quod audaces homines et perditi nutu impelluntur
609 104               |          gloria delectatur. itaque homines seditiosi ac turbulenti,
610 105               |            apud gravis et honestos homines, sed populi iudiciis atque
611 105               | contenderant consequebantur, horum homines nomen, orationem, vultum,
612 105               |            generi, graves et magni homines habebantur; sed valebant
613 114               |          de re publica aliud atque homines exspectabant, vir et bonus
614 117               |        populus Romanus tenuit, vix homines odium suum a corpore eius
615 121a              |            amico animo et fortasse homines propter aliquod desiderium
616 127a              |         per familias comparatas et homines armatos? ~
617 134               |        vero ne de venalibus quidem homines electos, sed ex ergastulis
618 136               |          eam rationem in qua multi homines novi et honore et gloria
619 139               |            levis hos semper nostri homines et audacis et malos et perniciosos
620 141               |          quod si apud Atheniensis, homines Graecos, longe a nostrorum
621 142               |                               142. homines Graeci quos antea nominavi,


Pro Sulla
    Caput
622  17               |          Neapoli fuerit, ubi neque homines fuisse putantur huius adfines
623  22               |           est, isne cui innocentes homines non resistunt, an is qui
624  36               |            ita? Quia, qui barbaros homines ad bellum impelleret, non
625  70               |         alia mittamus, hosce ipsos homines qui huic adfines sceleri
626  71               |           calcibus, quem exturbare homines ex possessionibus, caedem
627  72               |  deprecatus! quam multi sunt summi homines et ornatissimi et nostri
628  92               |  iudiciorum quae per hos mensis in homines audacissimos facta sunt


Timaeus
    Caput
629 <LIV2             |           et intellegentiae, sicut homines hoc mundo et pecudes et
630 <LIV2             |         siderum ambitus ignorantes homines praeter admodum paucos neque


Topica
    Caput
631  90               |         altera ad manes, tertia ad homines pertinere. Prima pietas,


Tusculanae
    Liber, Caput
632     Tusc, XIII    |            quae multis post annis (homines) tractare coepissent physica
633     Tusc, XIV     |        quam eorum, qui se natos ad homines iuvandos, tutandos, conservandos,
634     Tusc, XIV     |           abisset, nisi, cum inter homines esset, eam sibi viam munivisset.
635     Tusc, XVIII   |      condiscipulo suo, doctos sane homines, omittamus; quorum alter
636     Tusc, XXV     |         nomina? aut qui dissipatos homines congregavit et ad societatem
637     Tusc, XXXVI   |          quia possunt evenire; sed homines ea sibi accidere posse non
638     Tusc, XXXVI   |            concedatur, bonis rebus homines morte privari: ergo etiam
639     Tusc, XLVIII  |         versiculos datos: 'Igraris homines in vita mentibus errant:
640     Tusc, XLIX    |            e loco contionandum, ut homines mortem vel optare incipiant
641     Tusc,   0     |       appellant. Itaque industrios homines illi studiosos vel potius
642     Tusc,   0     |           gladiatores, aut perditi homines aut barbari, quas plagas
643     Tusc,   0     |           visione et specie moveri homines dico vehementius, doloremque
644     Tusc,   0     |            hoc constat, nec doctos homines solum, sed etiam indoctos,
645     Tusc,   0     |           non queunt. Graeci autem homines, non satis animosi, prudentes,
646     Tusc,  II     |           corrumpit. Qua caecitate homines, cum quaedam etiam praeclara
647     Tusc, VIII    |            Graccos valet qui frugi homines xrhsi/mouj appellant, id
648     Tusc,  XX     |      natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus
649     Tusc, XXXIII  |         cupiat Laius? Quid denique homines doctissimi et summi poetae
650     Tusc,  II     |           peperisti, tu dissipatos homines in societatem vitae convocasti,
651     Tusc, XXX     |             quod facere eloquentes homines copiose solent, reliqua
652     Tusc, XXXV    |    delectetur, nonne melius tenues homines fruuntur quam illi qui is