(...) Pro Murena
    Caput
501   6               |            urbe expulisse et nunc pro L. Murena dicere. Ego autem
502   7               |      necessitudinisque oblitum causam L. Murenae contra se defendere.
503  11               |              dicendi facultas de vita L. Murenae dicere aliquid
504  13               |               13] Saltatorem appellat L. Murenam Cato. Maledictum
505  14               |             14] Nihil igitur in vitam L. Murenae dici potest, nihil,
506  15               |           Paria cognosco esse ista in L. Murena, atque ita paria
507  15               |               superarit. Contempsisti L. Murenae genus, extulisti
508  15               |         familiae plebeiae, et proavus L. Murenae et avus praetor
509  20               |             summo imperatori legatus, L. Lucullo, fuit; qua in legatione
510  20               |               haec quamquam praesente L. Lucullo loquor, tamen ne
511  20               |            testata sunt omnia, quibus L. Lucullus tantum laudis
512  31               |               M. Fulvi, de rege Perse L. Pauli, de Pseudophilippo
513  31               |                Metelli, de Corinthiis L. Mummi. Sin haec bella gravissima
514  31               |             video; cuius belli victor L. Scipio aequa parta cum
515  32               |               nimirum antepones. Quem L. Sulla maximo et fortis
516  32               |          Asiam cum pace dimisit; quem L. Murena, pater huiusce,
517  33               |              regis et nomen auxerunt; L. Luculli vero res tantae
518  34               |          gessisset neque tanta gloria L. <Lucullus>, neque vero
519  34               |    arbitrarentur? Hoc igitur in bello L. Murenam legatum fortissimi
520  36               |         ratione tota comitiorum. Quis L. Philippum summo ingenio,
521  37               |         petitionem reservavit. Nam et L. Luculli exercitus qui ad
522  37               |              convenerat idem comitiis L. Murenae praesto fuit, et
523  38               |             est, non est mirandum eam L. Murenae apud populum profuisse. ~
524  40               |                                   40] L. Otho, vir fortis, meus
525  42               |            consule probavi. Sed tamen L. Murenae provincia multas
526  55               |             repente moverunt prius de L. Murenae fortuna conquerar.
527  55               |          secuti sunt, tum vero in his L. Murenae tantis tamque improvisis
528  56               |            quem intellego non iniuria L. Murenae sed honoris contentione
529  58               |              illud deprecabor ne quid L. Murenae dignitas illius,
530  58               |               deleverat cum accusavit L. Cottam. Erat in <eo> summa
531  58               |               et> dignitatem plurimum L. Cottae profuisse. Noluerunt
532  64               |        eiusdem anni custodia te atque L. Murenam fortuna posuisset,
533  66               |        gravior, sapientior? Possum de L. Philo, de C. Gallo dicere
534  68               |      intellegi possit. Qua re doce ab L. Murena illa esse commissa;
535  71               |             senatus consulto quod est L. Caesare consule factum
536  73               |             Vniversos. Non igitur, si L. Natta, summo loco adulescens,
537  76               |              civis optimus, cum esset L. Pauli nepos, P. Africani,
538  78               |               amicitiae dignitatisque L. Murenae gratia facio, tum
539  78               |              cogitantem! Non usque eo L. Catilina rem publicam despexit
540  79               |           timendus est nunc exercitus L. Catilinae quam isti qui
541  81               |               iam ab eo tempore quo a L. Catilina et Cn. Pisone
542  83               |           tenetis, vos gubernatis. Si L. Catilina cum suo consilio
543  83               |          posset iudicare, condemnaret L. Murenam, si interficere
544  84               |             in hac causa non solum de L. Murenae verum etiam de
545  86               |            tum animi dolore confecti, L. Murenae, recentem gratulationem
546  87               |     fortunaque privare. Atque ita vos L. Murena, iudices, orat atque


Pro Plancio
    Caput
547   1               |          virtute, qua constantia vir! L. Flaccus, qui homo, qui
548   2               |               et mandata confecerint. L. vero Apuleius hunc tanti
549                   |               Druse, quid agis?' ille L. Crassi, ille M. Antoni
550                   |         quinque et lxx reus reiceret, l referret, omniaque potius
551   1               |           coniunctum, egregium virum, L. Volcatium, vidit M. Pisonem
552   1               |        septiens consul est factus, et L. Caesaris, Cn. Octavi, M.
553   2               |           videretur. tribunus militum L. Philippus, summa nobilitate
554   1               |                  58] sed venio iam ad L. Cassium, familiarem meum,
555                   |               quid potuit amplius, si L. Brutus esset, qui civitatem
556                   |               verissime facere potes, L. Racili, fortissimi et constantissimi
557   1               |              tam fortes consules quam L. Opimius, quam C. Marius,
558   1               |         Opimius, quam C. Marius, quam L. Flaccus, quibus ducibus
559   4               |                   100] qui, cum ad me L. Tubero, meus necessarius,


Pro Quinctio
    Caput
560       VI          |               diem memoriae mandetis. L. Albius Sex. filius Quirina,
561       VI          |               venalis isti adducebat, L. Publicium; qui, ut Romam
562      XVI          |           modo non ad C. Aquilium aut L. Lucilium rettulisti, sed
563     XVII          |             quaero abs te, C. Aquili, L. Lucili, P. Quinctili, M.
564    XVIII          |             potest? Profectus est una L. Albius, homo cum primis
565     XXII          |             neglegat; pro me pugnabit L. Philippus, eloquentia,
566     XXIV          |               Emisti bona Sex. Alfeni L. Sulla dictatore vendente;
567     XXVI          |            Antoniis exsistant, si tu, L. Philippe, qui inter illos


Pro Rabirio
    Caput
568  18               |             occisum esse a C. Rabirio L. Saturninum. At id C. Rabirius
569  18               |            praedicare, C. Rabiri manu L. Saturninum, hostem populi
570  19               |              integrum, C. Rabiri manu L. Saturninum esse occisum,
571  20               |        senatus consultum ut C. Marius L. Valerius consules adhiberent
572  20               |               foro autem C. Marius et L. Valerius Flaccus consules,
573  21               |              corporis ostenderet, cum L. Metellus, Ser. Galba, C.
574  21               |           iuventus accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus, Q.
575  21               |        accurreret, Cn. et L. Domitii, L. Crassus, Q. Mucius, C.
576  21               |         Cassii, Catones, Pompeii, cum L. Philippus, L. Scipio, cum
577  21               |            Pompeii, cum L. Philippus, L. Scipio, cum M. Lepidus,
578  22               |       impelleret, improbitas et furor L. Saturnini in Capitolium
579  23               |     volneribus coactus; induxerit eum L. Saturnini familiaritas
580  24               |          Titius, quod habuit imaginem L. Saturnini domi suae, condemnatus
581  26               |              admisit quod arma contra L. Saturninum tulit, huic
582  26               |               prudentia, duos Mucios, L. Crassum, M. Antonium, qui
583  27               |       consulum fama quid futurum est? L. Flaccum, hominem cum semper
584  31               |              Q. Crotonis, qui occidit L. Saturninum, libertas data
585  35               |          c>aedem civium <fecis>set ut L. Satur<ninus>, si carcerem


Pro Rabirio Postumo
    Caput
586  27               |            viderunt chlamydatum illum L. Sullam imperatorem. L.
587  27               |          illum L. Sullam imperatorem. L. vero Scipionis, qui bellum


Pro Roscio Amerino
    Caput
588   6               |              fortissimo et clarissimo L. Sulla, quem honoris causa
589   6               |            tempore nostrae civitatis, L. Cornelius Chrysogonus.
590  20               |              ad Chrysogonum in castra L. Sullae Volaterras defertur;
591  21               |            omnia, iudices, imprudente L. Sulla facta esse certo
592  25               |               primi proficiscantur ad L. Sullam doceantque eum,
593  25               |             iam ante dixi, imprudente L. Sulla scelera haec et flagitia
594  84               |            audisse quidem suspicatur. L. Cassius ille quem populus
595 105               |               Ad Volaterras in castra L. Sullae mors Sex. Rosci
596 127               |             legatis Amerinorum doceri L. Sullam passus non sit.
597 130               |         improbante, partim imprudente L. Sulla commisisse.
598 131               |                quid miramur, iudices, L. Sullam, cum solus rem publicam
599 136               |              et imperio et felicitate L. Sullae gesta esse intellego.
600 146               |          ponis quam in eis rebus quas L. Sulla gessit. Quod si tibi


Pro Scauro
    Caput
601   1               |              me hercule, iudices, pro L. Tubulo dicerem, quem unum
602  23               |           pueris nobis audisse videor L. Aelium, libertinum hominem
603   1               |               fortissimoque testatur, L. ipse Metellus, avus huius,
604   2               |             Scaurum apud . . . illius L.


Pro Sestio
    Caput
605   7               |          calamitosissimi viri filiam, L. Scipionis. clara in hoc
606   9               |          deprecantur. recita, quaeso, L. ~
607  26               |        magnitudine animi, constantia, L. Ninnius, ad senatum de
608 29a               |                                  29a. L. Lamiam, qui cum me ipsum
609  37               |     consulatum gerentem; res erat cum L. Saturnino, iterum tribuno
610  58               |              regnoque defendit, et a (L.) Lucullo, summo viro atque
611  68               |         dissentiente nullo, referente L. Ninnio, cuius in mea causa
612  73               |           princeps rogatus sententiam L. Cotta dixit id quod dignissimum
613 101               |          hominem in populari ratione, L. Saturninum, censor notasset,
614 103               |        discrepabat. tabellaria lex ab L. Cassio ferebatur: populus
615                   |                                       L
616 110a              |     amplissimis honoribus summi viri, L. Philippi vitrici, florere
617 140               |            vir de re publica meritus, L. Opimius, indignissime concidit;


Pro Sulla
    Caput
618   2               |                         2] Et quoniam L. Torquatus, meus familiaris
619   3               |               Ac primum abs te illud, L. Torquate, quaero, cur me
620  30               |               me improbe dicitur, cum L. Torquatus primum ipse his
621  30               |        amplissimae dignitatis, deinde L. Torquati, fortissimi consulis,
622  34               |          publicae suscepi atque gessi L. ille Torquatus, cum esset
623  36               |               ad modum nominatus sit. L. Cassium dixerunt commemorasse
624  55               |               ad Sullam missae sed ad L. Caesarem, Q. Pompeium,
625  56               |              Primum Sittius, iudices, L. Iulio C. Figulo consulibus
626  62               |       comparabatur. Atque hoc loco in L. Caecilium, pudentissimum
627  63               |                63] Atque in ea re per L. Caecilium Sulla accusatur
628  64               |             cotidiani offici postulat L. Caecilium pietas et fraternus
629  64               |       testarer, peterem veniam errato L. Caecili ex intimis vestris
630  65               |          nolle ferri. Ex illo tempore L. Caecilius egit de re publica
631  72               |        offendi? At vero in illa gravi L. Sullae turbulentaque victoria
632  72               |              multorum hic vitam est a L. Sulla deprecatus! quam


Topica
    Caput
633  10               |             est enim assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere


Tusculanae
    Liber, Caput
634     Tusc,   V     |        Rhadamanthus? apud quos nec te L.Crassus defendet nec M.Antonius
635     Tusc, VIII    |              teneretur, numquam esset L. Pisonis cognomen tanto
636     Tusc,  XX     |              audiam cum facta videam? L. Piso ille Frugi semper
637     Tusc, XXI     |            cum aliud M. Catoni, aliud L. Lentulo videretur, nulla
638     Tusc, XXVIII  |              filium consularem qualis L. Paulus duobus paucis diebus
639     Tusc,   I     |               temporibus isdem quibus L. Brutus patriam liberavit,
640     Tusc,  VI     |        appellant, nos appellemus  v o l u n t a t e m. Eam illi
641     Tusc, VII     |           animo rectum esse videatur, l a e t i t i a  opinio recens
642     Tusc, VII     |           intolerabile esse videatur, l i b i d o  opinio venturi
643     Tusc, VII     |             conturbatio, formido, v o l u p t a t i  malevolentia
644     Tusc, VII     |      delectatio, iactatio et similia, l u b i d i n i  ira, excandescentia,
645     Tusc,  IX     |                         IX . [20] V o l u p t a t i s  autem partes
646     Tusc,  IX     |        insolentius. ~[21] Quae autem  l i b i d i n i  subiecta
647     Tusc, XII     |           bona sunt aptiores, f a c i l i t a s  nominetur, in malis
648     Tusc, XII     |           nominetur, in malis p r o c l i v i t a s, ut significet
649     Tusc, XXII    |               in pectus infixerit. De L. Bruto fortasse dubitarim,
650     Tusc, XIX     |               caput iussit, P. Crassi L. Caesaris, nobilissimorum