1-500 | 501-636
Academica
Liber, Caput
1 I, 1 | complexi, ut mos amicorum est (satis enim longo inter vallo **),
2 I, 3 | inchoasti, ad impellandum satis, ad edocendorum parum. Causam
3 II | vis vocare, nihil repugno; satis enim mihi est te iam bene
4 II | vix admittuntur ad eos nec satis commendati multitudini possunt
Brutus
Caput
5 5 | summam eius felicitatem non satis grato animo interpretamur. ~
6 21 | si potuero, faciam vobis satis. Poteris, inquit: relaxa
7 66 | sententiis, interdum etiam non satis apertis [autem] cum brevitate
8 69 | vero ignoro nondum esse satis politum hunc oratorem et
9 70 | Canachi; nondum Myronis satis ad veritatem adducta, iam
10 71 | et Livianae fabulae non satis dignae quae iterum legantur. ~
11 92 | desiderant, cum se putant satis magnam adeptos esse dicendi
12 92 | peringeniosis hominibus neque satis doctis plerumque contingit,
13 104 | habemus orationes nondum satis splendidas verbis, sed acutas
14 105 | oratorem et volubilem et satis acrem atque eundem et vehementem
15 108 | dumtaxat quod opus esset satis habuisse eloquentiae dicitur;
16 110 | suaviter dicere; ne id quidem satis est, nisi id quod dicitur
17 114 | scis tamen esse exile nec satis populari adsensioni adcommodatum.
18 135 | viris et consulari dignitati satis. M. Aurelius Scaurus non
19 136 | saepe dixerunt. Sp. Thorius satis valuit in populari genere
20 139 | non numquam viderentur non satis parati ad cavendum fuisse. ~
21 147 | 147] Tum Brutus: etsi satis, inquit, mihi videbar habere
22 148 | habebat etiam severitatis satis, Scaevolae multa in severitate
23 150 | civilis scire voluisse quantum satis esset oratori et Servius
24 155 | obtinendam consularem dignitatem satis. ~
25 163 | Scaevolae dicendi elegantiam satis ex iis orationibus, quas
26 165 | oratorum numero, tamen pone satis in eo fuisse orationis atque
27 165 | publica ipsius dignitati satis. ~
28 167 | easdem argutias in tragoedias satis ille quidem acute sed parum
29 173 | comparatione illorum spectaret, satis mag na diceret: summa libertas
30 173 | oratione, multae facetiae; satis creber in reperiendis, solutus
31 174 | immemor et verbis solutus satis; sed in magnos oratores
32 178 | Cethegus, cui de re publica satis suppeditabat oratio—totam
33 178 | publicis nihil, privatis satis veterator videbatur. erat
34 197 | item breviter et presse et satis ornate et pereleganter diceret,
35 221 | eloquentissimi viri filius. non satis acutus orator, sed tamen
36 222 | rei publicae, cui facile satis facere possint, conlocemus. ~
37 225 | consecutus, homo loquax sane et satis acutus sed tam solutus et
38 228 | neque laboris multi nec satis versatus in causis; interiectusque
39 228 | hoc scriptionis nondum sit satis La tinis litteris inlustratum.
40 236 | liberoque fastidio. is cum satis floruisset adulescens, minor
41 237 | Censorinus Graecis litteris satis doctus, quod proposuerat
42 239 | abstraxisset. erat oratione satis amplus, rem prudenter videbat;
43 240 | sed acuminis et orationis satis. Q. Pompeius A. f., qui
44 240 | coniunctus. huius actio non satis commendabat orationem; in
45 240 | commendabat orationem; in hac enim satis erat copiae, in illa autem
46 245 | et a natura ad dicendum satis solutus atque expeditus,
47 247 | verbis, voce canora, facetus satis. C. Memmius L. f. perfectus
48 248 | mehercule, inquit, Marcellus satis est notus, Caesar autem
49 251 | aut praeteritum aut non satis laudatum queri posset, de
50 264 | dissensisse. nam populo non erat satis vendibilis: praeceps quaedam
51 267 | familiaris meus: hic iam et satis studiosus et valde cum doctus
52 268 | obtineret. L. autem Lentulus satis erat fortis orator, si modo
53 268 | quod erat esse iudicares satis. ~
54 271 | qui et accurate dicebat et satis copiose, eratque praeterea
55 271 | quibus etsi ornamenta non satis opima dicendi, tamen, ut
56 280 | soluteque verbis volvebat satis interdum acutas, crebras
57 282 | eruditus, ineratque et ingenium satis acre et orationis non inelegans
58 303 | habebat quam erat oratori satis. hoc igitur florescente
59 324 | solus egisti, ut qui non satis diu vixerit Hortensius tamen
Commentariolum petitionis
Caput
60 V | sint elaborato. Quod si satis grati homines essent, haec
61 VI | beneficiis homines adducuntur ut satis causae putent esse ad studium
62 VI | hoc tuo tempore tibi non satis fecerint, se probatos nemini
63 VIII | non habeas firmamenti quod satis esse possit, perquiras et
64 VIII | non potest. Neque id tamen satis est, tametsi magnum est,
65 IX | is enim qui se non putat satis facere amicus esse nullo
66 XI | amicitiis constituendis satis dictum est, dicendum est
67 XIII | generum frequentia adsit, satis fiat oratione omnibus, re
De divinatione
Liber, Par.
68 I | temere vel falsae rei vel non satis cognitae adsentiamur, faciendum
69 I, 9 | desidero quid respondeam; satis enim defensa religio est
70 I, 10 | ille: "Mihi vero," inquit, "satis est argomenti et esse deos
71 I, 15 | significans aliquid, per se ipsa satis certa, cognitioni autem
72 I | somnio - posse video, quod satis est; cur possit, nescio.
73 I | rationem quam habeant non satis perspicio; vim et eventum
74 I, 29 | ex te audire soleo, non satis scienter virum bonum e civem
75 I, 71 | aliquando nec vera cernere, satis est ad confirmandam divinationem
76 I | de quo disputo, probandum satis est non modo plura, sed
77 I, 125 | Posidonius facit, a deo, de quo satis dictum est, deinde a fato,
78 I, 131 | interpositis versibus dicas satis luculente: ~"Quidquid est
79 II, 143 | Graecorum, sic "sorites, satis Latino sermone tritus est),
80 II | de extis et de fulgoribus satis est disputatum, ostenta
81 II, 195 | circumplicavisset". Hoc ille responso satis aperte declaravit nihil
82 II, 203 | 70 Satis multa de ostentis; auspicia
83 II, 240 | aliquando nec vera cernere, satis est ad confirmandam divinationem
De finibus
Liber, Par.
84 I, | philosophiae quidem vituperatoribus satis responsum est eo libro,
85 I, | Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta
86 I, | delicatissimi. mihi quidem nulli satis eruditi videntur, quibus
87 I, | Mucius. ego autem mirari [satis] non queo unde hoc sit tam
88 I, | mihi Epicuri sententiae satis notae sunt. atque eos, quos
89 I, | videri necesse est, non satis politus iis artibus, quas
90 I, | rationibus confirmare, tantum satis esse admonere. interesse
91 I, | velint tradere et negent satis esse, quid bonum sit aut
92 I, | illustribus et gloriosis satis hoc loco dictum sit. erit
93 I, | est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
94 I, | sequamur monet. nec enim satis est iudicare quid faciendum
95 I, | indicaverunt. quodsi qui satis sibi contra hominum conscientiam
96 I, | vestra convicia, sed tamen satis acuti, qui verentur ne,
97 II, | bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque
98 II, | ista varietas quae sit non satis perspicio, quod ais, cum
99 II, | dictum non parum saepe—, etsi satis clemens sum in disputando,
100 II, | Hymnide: 'Mihi sex menses satis sunt vitae, septimum Orco
101 II, | lapathe, ut iactare, nec es satis cognitu' qui sis! In quo [
102 II, | est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. hoc
103 II, | reperiri; deque his rebus satis multa in nostris de re publica
104 II, | citarentur: 'Aut hoc testium satis est, aut nescio, quid satis
105 II, | satis est, aut nescio, quid satis sit,' sic a me satis datum
106 II, | quid satis sit,' sic a me satis datum est testium. Quid
107 II, | doleas. si ne hoc quidem satis ample, satis honeste dici
108 II, | hoc quidem satis ample, satis honeste dici putas, dic
109 II, | nihil enim affirmo—, non satis acutus fuit. ~
110 II, | ne iucunde quidem posset. satis est ad hoc responsum. Attulisti
111 II, | accipio, quod dant. mihi enim satis est, ipsis non satis. nam
112 II, | enim satis est, ipsis non satis. nam aliquando posse recte
113 II, | Praesidium amicorum.' Satis est tibi in te, satis in
114 II, | Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus
115 II, | in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis
116 II, | id eius modi est, ut non satis plane dicat quid sit dissolutum. ~
117 II, | Hermarchi sententia dent quod satis sit ad diem agendum natalem
118 III, | sensibus, ut commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri.
119 III, | multa turpia sequantur. satis esse autem argumenti videtur
120 III, | eorum consuetudo dicendi non satis acuta propter ignorationem
121 III, | 47Nec vero satis acute dicunt: si bona valitudo
122 III, | oporteret. itaque cum esset satis constitutum id solum esse
123 III, | aestimanda essent, eorum in aliis satis esse causae, quam ob rem
124 III, | aestimatione digna essent, partim satis habere causae, quam ob rem
125 III, | nihil in his poni, quod satis aestimabile esset, nec hoc
126 IV, 1 | licebit. ~Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Quare
127 IV, 2 | Polemonem, Theophrastum, satis et copiose et eleganter
128 IV, 5 | cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus
129 IV, 14 | laudatur. Itaque mihi non satis videmini considerare quod
130 IV, 14 | debet gubernare, ut mirari satis istorum inconstantiam non
131 IV, 15 | Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura
132 V, 30 | quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
133 V, 31 | ad ullam rem illustriorem satis ornatus possit accedere.
134 V, 31 | ridens: Age, age, inquit,—satis enim scite me nostri sermonis
135 V, 32 | Peripateticorum disciplina sit satis est a me, ut brevissime
136 V, 38 | 30] Nec vero id satis est, neminem esse, qui ipse
137 V, 39 | fere sic afficiuntur omnes, satis argomenti est ab interitu
138 V, 40 | Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque
139 V, 49 | primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus
140 V, 54 | habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. ~
141 V, 55 | non esse ad beate vivendum satis.~ Immo vero, inquit,
142 V, 55 | parum est, ad beate vero satis.~ Animadverti, ínquam,
143 V, 55 | esse aliquem beatum nec satis beatum? Quod autem satis
144 V, 55 | satis beatum? Quod autem satis est, eo quicquid accessit,
145 V, 58 | positam in re putabam. Si satis erit hoc perceptum, in quo
146 V, 58 | praeposita—quae ita definiunt, ut satis magno aestimanda sint —,
147 V, 60 | Quintus: Mihi quidem, inquit, satis hoc confirmatum videtur,
148 V, 60 | Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in
De haruspicum responso
Caput
149 12 | semper ipsis dis immortalibus satis sanctum, satis augustum,
150 12 | immortalibus satis sanctum, satis augustum, satis religiosum
151 12 | sanctum, satis augustum, satis religiosum esse visum est.
152 17 | magnis cum invidia versatus satis graviter inimici contumeliis
153 18 | fuisse sapientia videtur ut satis superque prudentes sint
154 40 | haruspices commissa esse dicunt satis est dictum, videamus quid
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
155 5 | huic qui successerit non satis esse paratum ad tantum bellum
156 21 | vectigalibus esse gesta. Satis opinor haec esse laudis,
157 27 | 27] Satis mihi multa verba fecisse
158 45 | opes animique crevissent, satis firmum praesidium provincia
159 54 | dico Atheniensium, quae satis late quondam mare tenuisse
160 65 | civitatem sanctam, quam domum satis clausam ac munitam fuisse?
161 69 | pertimescas. Primum in te satis esse animi perseverantiaeque
De inventione
Liber, Caput
162 I, 8 | mendosissime scripta videatur: nam satis in ea videtur ex antiquis
163 I, 26 | aut sententiis ultra quam satis est producitur. Separatum,
164 I, 26 | facit. Ac de exordio quidem satis dictum est. ~
165 I, 28 | repetetur, et si, cuius rei satis erit summam dixisse, eius
166 I, 28 | non dicentur - nam saepe satis est, quid factum sit, dicere,
167 I, 28 | potuit dicere, tamen, quia satis fuit dixisse: "Domi negavit
168 I, 29 | tempus idoneum, si spatii satis, si locus opportunus ad
169 I, 30 | Ac de narratione quidem satis dictum videtur; deinceps
170 I, 33 | paucitatem, ne aut plura, quam satis est, demonstraturos nos
171 I, 33 | et fecisse"; nam fecisse satis est ostendere; aut, cum
172 I, 55 | 55] Sed quia non satis alicui videbitur dilucide
173 I, 55 | sed ut eorum voluntati satis fiat, qui id, quod aliquo
174 I, 56 | Ac de inductione quidem satis in praesentia dictum videtur. ~
175 I, 62 | quadam in argumentatione satis est uti propositione et
176 I, 64 | quadam in argumentatione satis est uti assumptione et non
177 I, 69 | considerare debebat. At hoc quidem satis consideratum est, nullam
178 I, 72 | est; peperit autem." Hic satis esse proponere et adsumere:
179 I, 74 | argumentationem, poterunt dicere saepe satis esse hoc modo argumentationem
180 I, 77 | partibus quidem argumentationis satis nobis dictum videtur: illud
181 I, 91 | R e m o t u m est, quod ultra quam satis est petitur, huiusmodi: "
182 I, 109 | citius arescit." Sed quoniam satis, ut videmur, de omnibus
183 II, 9 | alicuius praeterisse aut non satis eleganter secuti videbimur,
184 II, 10 | parvulum consequamur, ut satis haec commode perscripsisse
185 II, 39 | non possint. Quo in loco satis erit diligenter considerasse,
186 II, 47 | generis causas transferri non satis commode possit; pars autem
187 II, 92 | imperator, qui videret, ut satis honestum foedus feriretur".
188 II, 113 | negarit oportere; aut num iam satis pro eo, quod fecerit, honos
189 II, 115 | constitutionibus quidem satis dictum est: nunc de iis
190 II, 165 | parte propter se petitur, satis dictum est. ~
191 II, 178 | maxima parte rhetoricae, satis dictum videtur. Quare,
De lege agraria
Oratio, Caput
192 I, 11 | Hic quaero, si Hiempsali satis est cautum foedere et Recentoricus
193 I, 12 | 12] Non est satis. Audite, audite vos qui
194 II, 47 | vendituri sint. Non est satis. Cum se sociorum, cum exterarum
195 II, 58 | iusseritis, veretur Hiempsal ut satis firmum sit et ratum. Cuicuimodi
196 II, 65 | quibus ad consumendum nihil satis esse videatur. Hic ego iam
197 II, 66 | Definio,' inquit, 'Italiam.' Satis certa regio. Etenim quantulum
198 II, 79 | hoc ab se dictum negat et satis facere omnibus vobis cogitat,
De legibus
Liber, Caput
199 I, 5 | Potes autem tu profecto satis facere in ea, quippe cum
200 I, 14 | sedesque pergimus? Vbi, cum satis erit ambulatum, requiescemus,
201 I, 26 | plurimarum obscuras nec satis <expressas> intellegentias
202 I, 27 | temporis, et hunc locum satis, ut mihi uidetur, in iis
203 I, 30 | 30] Quod argumenti satis est nullam dissimilitudinem
204 I, 36 | distincta dicuntur. Nec enim satis fieri censent huic loco
205 I, 39 | inuaserit in haec, quae satis scite nobis instructa et
206 I, 47 | scabie carent, non cern<imus> satis. ~
207 II, 64 | Atticus: Sed visne, quoniam et satis iam ambulatum est, et tibi
208 II, 69 | tantum conplectitur quod satis sit modicae palaestrae loci.
209 II, 93 | praesint, religioni privatae satis facere non possint. Continet
210 II, 97 | expiationibus et procurationibus satis esse plane in ipsa lege
211 II, 104 | velit. Diligentiam votorum satis in lege dictum est * ac
212 II, 108 | inani<mi> corpore extractum haud satis castum donum deo. Iam aes
213 II, 111 | cognitionem disciplinae satis, innumerabilia nascuntur
214 II, 122 | Sex. Aelius L. Acilius non satis se intellegere dixerunt,
215 III, 158 | non ita valde probas, vix satis mihi illud videris attendere,
216 III, 164 | possunt. Sed haec et nunc satis, et in illis libris tractata
217 III, 165 | Ita mehereule attendi, nec satis intellexi quid sibi lex
218 III, 170 | sine tabella. Sed ego, etsi satis dixit pro se in illis libris
219 III, 171 | vox, quia populo licere satis est: hoc retento reliqua
220 III, 179 | iudicioque servari. Sed satis iam disputatum est de magistratibus,
De officiis
Liber, Caput
221 I, 25 | M. Crassus negabat ullam satis magnam pecuniam esse ei,
222 I, 27 | inferenda quidem iniuria satis dictum est. ~
223 I, 28 | Itaque videndum est, ne non satis sit id, quod apud Platonem
224 I, 34 | modus; atque haud scio an satis sit eum, qui lacessierit
225 I, 41 | bellicis quidem officiis satis dictum est. Meminerimus
226 I, 41 | esse videantur. De iustitia satis dictum. ~
227 I, 51 | illi accenderit. ~Una ex re satis praecipit, ut quidquid sine
228 I, 60 | quo aptum est officium, satis fere diximus. ~
229 I, 71 | infamia atque ea quidem non satis constanter. ~
230 I, 102 | cupiendo sive fugiendo non satis a ratione retinentur, ii
231 I, 103 | gravibus seriisque rebus satis fecerimus. ipsumque genus
232 I, 106 | corporis voluptatem non satis esse dignam hominis praestantia
233 I, 126 | difficilibus ad eloquendum, sed satis erit intellegi, in his autem
234 I, 151 | quoniam in Catone Maiore satis multa diximus, illim assumes
235 I, 152 | modum officia ducerentur, satis eitum videtur. Eorum autem
236 II, 162 | ab omni genere virtutis, satis explicatum arbitror libro
237 II, 166 | mandaremus, quae nec erant satis nota nostris et erant cognitione
238 II, 168 | persequamur. Quibus vellem satis cognita esset nostra sententia.
239 II, 169 | sunt in Academicis nostris satis, ut arbitror, diligenter.
240 II, 191 | a multisne opus sit an satis sit a paucis diligi. Certum
241 II, 195 | quippe cum ea sine prudentia satis habeat auctoritatis; prudentia
242 II, 232 | opera est, ut omni generi satis facere possimus, sed, si
243 II, 242 | illis adimi nec iis non satis fieri, quorum illa fuerant,
244 II, 250 | pascere"; quid secundum: "Satis bene pascere"; quid tertium: "
245 III, 284 | consultationes ex superioribus libris satis multa praecepta sunt, quibus
246 III, 284 | expetendum. Mihi utrumvis satis est et tum hoc tum illud
247 III, 289 | opinioque removenda est; satis enim nobis, si modo in philosophia
248 III, 290 | mali illi quidem, sed non satis acuti, fictam et commenticiam
249 III, 309 | Romanus, nec infacetus et satis litteratus, cum se Syracusas
250 III, 316 | cum ex duodecim tabulis satis esset ea praestari, quae
251 III, 336 | dedecoris ac turpitudinis, satis persuasum esse debet, nihil
252 III, 346 | simulatione prudentiae, satis arbitror dictum. ~
253 III, 368 | Epicurus, sicuti dicit, satis fortiter de dolore, tamen
254 III, 371 | repugnat, diiudicanda res sit, satis est supra disputatum. Sin
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
255 IV, 11 | dicere, alteros neglegamus; satis enim eis res ipsa respondet,
256 VII, 20 | et legum interpretationem satis acutam in utramque partem
257 VII, 23 | volent dicere. Sed de nobis satis. Aliquando enim Aeschinem
De oratore
Liber, Caput
258 I, II | cuiusdam memoriae non sane satis explicata recordatio, sed,
259 I, VII | die, cum illi maiores natu satis quiessent et in ambulationem
260 I, X | profitenda, Crasse, non censeo; satis id est magnum, quod potes
261 I, XI | moribus in his ipsis rebus satis callide versari et perite
262 I, XI | eam rem philosophiae non satis fecisse, quod non habuerit
263 I, XIV | omnis in eo, quod scirent, satis esse eloquentis; illud verius,
264 I, XXI | statuebam disertum, qui posset satis acute atque dilucide apud
265 I, XXI | nobis enim huc venientibus satis iucundum fore videbatur,
266 I, XXVI | providendum, non uti eis satis faciat, quibus necesse est,
267 I, XXVII | numquam summis oratoribus non satis ex sententia eventum dicendi
268 I, XXVIII | 127] Satis est enim in ceteris artificiis
269 I, XXXV | consecutum, sed quamquam satis eis, qui aderant, ad id,
270 I, XXXVI | inquit Crassus" mirari satis non queo etiam te haec,
271 I, XXXVII | neque illum in iure civili satis [illi arti] facere posse,
272 I, XLVII | Mihi vero" inquit Mucius "satis superque abs te videtur
273 I, XLVII | perfectum sibi opus esse, si qui satis esset concitatus cohortatione
274 I, LI | populo foroque versamur, satis est ea de motibus animorum
275 I, LVIII | iuris scientia tamen causis satis facere possim, tibi hoc,
276 I, LVIII | negotiis et in foro conteramur, satis instructi esse possumus
277 I, LXII | opinor secundum hunc diem; satis enim multa a nobis hodie
278 II, III | iocari soleo, unum putasti satis esse non modo in una familia
279 II, XII | nihil opus est oratore; satis est non esse mendacem." "
280 II, XXI | ipsa ducebat sed ea non satis proficere potuisset, nisi
281 II, XXXII | istis esse debet; tantum satis est intellegi ne hoc quidem
282 II, XXXIV | verba parient, quae semper satis ornata mihi quidem videri
283 II, XXXVIII| aliquo iam imbutus usu et satis acri ingenio esse videatur,
284 II, XLI | defossum, commonstrare vellem, satis esse deberet, si signa et
285 II, XLI | illud videmus nequaquam satis esse reperire quid dicas,
286 II, XLVIII | ego, homo censorius, vix satis honeste viderer seditiosum
287 II, LIX | deformitatis et corporis vitiorum satis bella materies ad iocandum;
288 II, LXI | eodem genere est "Calvo satis est, quod dicit parum."
289 II, LXXI | cum C. Cento prodisset et satis contumeliose "quid fers,
290 II, LXXI | salubrem locum, censeo, ut satis diu te putes requiesse et
291 II, LXXIV | moveor, non obtempero, non satis facio; neque tamen ullam
292 II, LXXVII | succurratur; cui si initio satis factum non sit; multo plus
293 II, LXXXV | sine vitiorum cognitione satis insignite atque aspere posse.
294 II, LXXXVI | dissimulare, tu quem ad modum his satis facias, videris. Sed, ut
295 III, II | verbis, ut populo Romano satis fieret, numquam senatus
296 III, XIII | si placet, quoniam haec satis spero vobis quidem certe
297 III, XVII | id agunt, nec dignitati satis faciunt, quam non aspernantur,
298 III, XIX | debuerit ac licuerit; et, si satis esse putatis ea, quae isti
299 III, XXI | neque sine forensibus nervis satis vehemens et gravis nec sine
300 III, XXI | sine varietate doctrinae satis politus et sapiens esse
301 III, XXII | Negarem enim posse eum satis facere in gestu, nisi palaestram,
302 III, XXIII | in ludo ac rudibus cuivis satis asper; sed plus operae foro
303 III, XXIV | dicas; et hercule adsentior; satis video tibi homini ad perdiscendum
304 III, XXIV | cotidianis et vernaculis rebus satis facere me posse huic populo
305 III, XXXVI | duabus primis nobis quidem satis, sed, ut ipse dicebas, celeriter
306 III, XXXVI | communium vulgaris haec cognitio satis magna est ad eam, quam specto,
307 III, XLVII | continuandorum verborum satis decore cadunt.
308 III, LII | paene innumerabiliter, quod satis scio notum esse vobis; sed
309 III, LVI | audissetis ipsum!" Ex quo satis significavit, quantum esset
310 III, LVII | imitationem veritas, sed ea si satis in actione efficeret ipsa
De partitione oratoria
Caput
311 47 | breviterque interdum quae erunt satis aperta ponemus quodque ex
312 109 | coniiciantur. Quod quamquam satis est ei qui videt quid in
De provinciis consularibus
Caput
313 19 | nondum iure certo, nondum satis firma pace devinctae. Bellum
314 26 | sententia mea. Rei publicae satis erat tot dierum quot C.
315 35 | pridem, rei publicae nondum satis fecerit, et malit tamen
De re publica
Liber
316 I | Nec vero habere virtutem satis est quasi artem aliquam
317 I | suis civibus. qui si unus satis omnia consequi posset, nihil
318 I | video te Scipio testimoniis satis instructum, sed apud me,
319 II | vulgo existimari; neque vero satis id annalium publicorum auctoritate
320 II | sine provocatione creatos, satis ostendit reliquos sine provocatione
321 II | muneris, ut et potestatis satis in magistratibus et auctoritatis
322 II | statu equidem arbitrabar me satis respondisse ad id quod quaesierat
323 II | hunc diem hactenus; reliqua—satis enim multa restant—differamus
Cato Maior de senectute
Caput
324 2 | senectutem. Numquam igitur satis digne laudari philosophia
325 1 | non longe a me) admirari satis non possum vel hominis ipsius
326 4 | Breve enim tempus aetatis satis longum est ad bene honesteque
In Catilinam
Oratio, Caput
327 I, 2 | nostrum. Nos autem fortes viri satis facere rei publicae videmur,
328 II, 26 | motu ac sine ullo tumultu satis esset praesidii, consultum
329 IV, 14 | vereri videntur, ut habeam satis praesidii ad ea, quae vos
330 IV, 23 | meum filium, cui profecto satis erit praesidii non solum
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
331 XV | ullam quo minus adesset satis iustam excusationem esse
332 XXXVIII | quod invites; admoneri me satis est. Admonebit autem nemo
Laelius de amicitia
Caput
333 19 | ipsa peperit; sed ea non satis habet firmitatis. Namque
334 45 | sollicitum esse pro pluribus; satis superque esse sibi suarum
335 57 | quae in nostris rebus non satis honeste, in amicorum fiunt
336 98 | agere gratias Thais mihi? ~Satis erat respondere: 'magnas'; '
Orator
Caput
337 11 | ea quae quaerimus—quibus satis faciet res ipsa cognita,
338 12 | dicendi ducta ab illis est nec satis tamen instructa ad forensis
339 39 | Phaedro Socrates; quorum satis arguta multa, sed ut modo
340 40 | Theodorus autem praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,
341 73 | non sentirent quid esset satis. Magnus est locus hic, Brute,
342 73 | ad id quod agitur illud satis. Cum hoc decere—quod semper
343 90 | non omnes faceti: Lysias satis et Hyperides, Demades praeter
344 98 | voco, si modo suum illud satis instruxerit, non extimescet
345 99 | si nihil aliud est, vix satis sanus videri solet. Qui
346 104 | morosi sumus, ut nobis non satis faciat ipse Demosthenes;
347 107 | parricidarum], quae nequaquam satis defervisse post aliquanto
348 109 | in dissimillimis personis satis faciebant, cum tamen in
349 140 | recta et honesta petenti satis facere voluissem.
350 143 | eodem tempore et discentibus satis facerent et consulentibus;
351 171 | non possunt, non est eis satis non contemni, laudari etiam
352 204 | 204] Satis multa de natura; sequitur
353 207 | dicere, ut etiam singulis satis responsum esse videatur.
354 215 | sententia." Animo istuc satis est, auribus non satis.
355 215 | istuc satis est, auribus non satis. Sed id crebrius fieri non
356 221 | et neque brevior sit quam satis sit neque longior. Quamquam
357 228 | nisi petitio fuit apta, nec satis tecte declinat impetum,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
358 I, 10 | quae verbis subtilius, quam satis est, disputari videntur.
359 VI, 44 | Etenim ex eo, quantum cuique satis est, metiuntur homines divitiarum
360 VI, 52 | contenti sunt rebus suis, satis esse putant, quod est, nihil
361 VI, 52 | quoi, quod haberet, esset satis, non modo non copiosi ac
Phaenomena Aratea
Pars
362 Gemini | verum~~~~ ~~~~ ~~~~~~Larga satis, rectoque ad venti commoda
Philippicae
Oratio, Caput
363 I, 9 | nulli neque remi neque venti satis facerent, non quo me ad
364 I, 36 | habetis; quibus vos non satis moveri permoleste fero.
365 I, 37 | Romano vitam A. Hirti fuisse? Satis erat enim probatum illo
366 I, 38 | publicae reservabo. Mihi fere satis est, quod vixi, vel ad aetatem
367 II, 5 | cuiquam minus prudenti non satis gratus videri. Sed quo beneficio?
368 II, 22 | Clodi fuit quaestio non satis prudenter illa quidem constituta (
369 II, 32 | conturbo te? Non enim fortasse satis, quae diiunctius dicuntur,
370 II, 43 | quoniam criminibus eius satis respondi, de ipso emendatore
371 II, 49 | Caesaris litteras, ut mihi satis fieri paterer a te; itaque
372 II, 49 | pro tuis in me iniuriis satis esse facturum. In quo demiror,
373 II, 57 | modo poterit oratio mea satis facere vestrae scientiae.
374 II, 99 | ante perspecta. Non est satis; probri insimulasti pudicissimam
375 II, 104 | Caesar, ut redderes, quid satis potest dici de tanta impudentia?
376 II, 114 | posse videatur. Etsi enim satis in ipsa conscientia pulcherrimi
377 II, 117 | cogitas, neque intellegis satis esse viris fortibus didicisse,
378 V, 34 | publica, quoad rettulistis, satis decrevisse videor.~
379 V, 52 | cum ita sint, de Caesare satis hoc tempore dictum habebo.
380 V, 52 | quantus honos; in tali enim re satis est nominari.~
381 VI, 2 | finem mihi adlaturus esset, satis magnum ceperam fructum,
382 VII, 16 | 16] Satis multa de turpitudine. Dicam
383 VII, 20 | quod fortasse videatur satis esse, sed in principe civi
384 VII, 20 | in principe civi non est satis, curam, consilium vigilantiamque
385 VIII, 19 | popularis, non possumus. Satis multa cum Fufio ac sine
386 XII, 25 | 25] Possumne igitur satis videri cautus, satis providus,
387 XII, 25 | igitur satis videri cautus, satis providus, si me huic itineri
388 XIII, 10 | O rem acerbam! Sed haec satis diu multumque defleta sunt.
389 XIII, 12 | 12] Satis inconsiderati fuit, ne dicam
390 XIII, 22 | nec pro praetore Caesarem. Satis hoc quidem scite; deponere
391 XIII, 36 | denique fatetur, hoc quidem satis acute, non posse eos, qui
392 XIII, 39 | Caesaris persequi.' Treboni satis persecuti sumus hoste iudicato
393 XIV, 1 | exspectat, allata, laetitia frui satis est maximae praeclarissimaeque
394 XIV, 6 | quoniam significatio vestra satis declarat, quid hac de re
395 XIV, 13 | consuetudinem gloriosum. Nonne satis est ab hominibus virtutis
396 XIV, 26 | aut morte aut victoria se satis facturum rei publicae spopondisset,
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
397 6 | maximaeque res gestae non satis valerent, tamen filii pietas,
Post reditum in senatu
Caput
398 19 | dicam, aut quis de tali cive satis digne umquam loquetur? qui
399 24 | atque auctores salutis meae satis gratus iudicarer, tamen
400 29 | 29] Possum ego satis in Cn. Pompeium umquam gratus
401 30 | egi initio, quantum potui, satis ornate agere nullo modo
Pro Archia
Caput
402 6 | forte simulabant. Interim satis longo intervallo, cum esset
Pro Balbo
Caput
403 | si minus referenda gratia satis facere potuerim, praedicanda
404 | praedicanda et habenda certe satis esse facturum. [ETMLS:capitolo][
405 | esse vestri offici, hoc satis esse causae ut, quod fecisse
406 | temperemus. Ac si mea auctoritas satis apud illos in hac re ponderis
Pro Caecina
Caput
407 5 | causa agenda, profiterer satis idoneum esse me defensorem,
408 15 | negotia parati, sine quo nihil satis caute, nihil satis callide
409 15 | nihil satis caute, nihil satis callide posset agi?
410 18 | neque animi neque consili satis haberet, non putavit esse
411 40 | constituerint quae nequaquam satis verbis causam et rationem
412 45 | vero? scire esse armatos satis est ut vim factam probes;
413 45 | manus eorum incidere non est satis? aspectus armatorum ad vim
414 53 | oportere. Quid? verbis hoc satis erat cautum? Minime. Quae
415 56 | tantum loquuntur quantum est satis ad intellegendam voluntatem,
416 81 | esse quae aut comprehendi satis aut caveri aut excipi possit,
417 82 | 82] Quoniam satis recusavi, venio iam quo
418 87 | genera rerum unum verbum quod satis declararet utrasque res
419 92 | In illa vi cotidiana non satis est posse docere se deiectum,
420 92 | tum deiectum. Ne id quidem satis est, nisi docet ita se possedisse <
Pro Caelio
Caput
421 5 | suorum. Neque enim vobis satis commendata huius aetas esse
422 62 | intimum conicere vellent, nec satis commode calceati et vestiti
423 77 | modo nos ipsi rei publicae satis fecimus, numquam hunc a
Pro Cluentio
Caput
424 2 | Etenim tibi si in praesentia satis facere non potuero, tamen
425 2 | potuero, tamen multae mihi ad satis faciendum reliquo tempore
426 2 | dabuntur: Cluentio nisi nunc satis fecero, postea mihi satis
427 2 | satis fecero, postea mihi satis faciendi potestas non erit.
428 1 | qui et naturae et legibus satis fecit, – quem leges exsilio,
429 1 | fratrem necavit. Neque est hoc satis: tametsi in ipso fraterno
430 | Larinatium consecrati; quorum cum satis magnus numerus esset, cumque
431 4 | 49. Satis esse arbitror demonstratum,
432 2 | purgo Habitum. Qua re, etsi satis docui rationem nullam huic
433 1 | Oppianicum: proinde quasi non satis signi esse debuerit ab omnibus
434 2 | saepe hominibus novis non satis magnos in hac civitate esse
435 2 | esse fateare. ~Quamquam satis magno argumento esse debet,
436 2 | subscripserunt, quis est qui ab illis satis cognita et diligenter iudicata
437 2 | parum, pro vestra prudentia satis dixisse videor. Reliqua
438 2 | milibus, neque ei cautum satis videretur, voluit eum aliquid
439 3 | primum in morbum incidit ac satis vehementer diuque aegrotavit.
440 2 | amicorum sententia dimissa est; satis longo intervallo post iterum
441 2 | sententia constitutum est satis videri esse quaesitum.
442 1 | sententia constitutum esset satis quaesitum videri, eadem
443 3 | amicorum sententia statuerat satis esse quaesitum, postea per
444 | discidia videmus, haec mulier satis firmum accusatorem filio
445 1 | 202. Satis diu fuit in miseriis, iudices,
446 1 | fuit in miseriis, iudices, satis multos annos ex invidia
Pro Deiotaro
Caput
447 13 | errori, si quid nescierat, satis factum esse duxit; domum
448 26 | crux huic fugitivo potest satis suppliciu adferre? Deiotarum
449 29 | studio illius belli et patri satis faciendum esse arbitrabatur.
Pro Flacco
Caput
450 19 | petit; ipse tamen Fufiis satis facit absentibus et fidem
451 38 | 66] Equidem mihi iam satis superque dixisse videor
452 44 | mulierem imbecilli consili, satis locupletem, pellexit Decianus
453 12 | civibus! qui patrimonium satis lautum, quod hic nobiscum
454 16 | scelere fecistis. Non putant satis conversam rem publicam,
Pro Fonteio
Caput
455 18 | imperante. Satisne vobis multos, satis idoneos testis et conscios
456 21 | 19] Satis opinor esse perspicuum,
457 27 | dici arbitrabitur, profecto satis erit, id quod dixi antea,
458 41 | quem ne inimicus quidem satis in appellando significare
Pro Ligario
Pars, Caput
459 I | decedens Considius prouincia satis facere hominibus non posset,
460 IV | Arguis fatentem. Non est satis; accusas eum qui causam
Pro Marcello
Caput
461 2 | sapientissimam vocem invitus audivi: "Satis diu vel naturae vixi vel
462 2 | naturae vixi vel gloriae.'' Satis, si ita vis, fortasse naturae,
463 2 | nimis crebro dicere, tibi satis te vixisse. Credo: sed tum
464 2 | istud ne gloriae tuae quidem satis est? cuius te esse avidissimum,
465 3 | vero aliis quamvis multis satis, tibi uni parum. Quicquid
466 1 | expleveris satietate vivendi, satis diu vixisse dicito. Quid
Pro Milone
Caput
467 1 | Miloni fecisse Clodium? Satis est in illa quidem tam audaci,
468 2 | Milo contra illum, ut non satis fere esset paratus. Semper [
469 1 | defendissent. Quod enim praemium satis magnum est tam benevolis,
470 1 | 61. Quod si nondum satis cernitis, cum res ipsa tot
471 2 | caperet (quo uno versiculo satis armati semper consules fuerunt,
472 2 | vi iudicia ipsa tolleret? Satis iudicatum est a Pompeio,
473 2 | iudicatum est a Pompeio, satis, falso ista conferri in
474 3 | copiis circumfusus sedet, satis declarat se non terrorem
475 | odium meum. Non potest dici satis, ne cogitari quidem, quantum
476 1 | 92. Sed iam satis multa de causa: extra causam
477 1 | quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum; sed,
Pro Murena
Caput
478 7 | defendere. Huic ego, iudices, satis facere cupio vosque adhibere
479 26 | agro qvi sabinvs vocatvr.' Satis verbose; cedo quid postea? '
480 29 | esse non possunt. In qua si satis profecissem, parcius de
481 38 | Quamquam huic causae id satis est; sunt enim populi ac
482 46 | existimasti te utrique negotio satis facere posse. Vehementer
483 51 | senatus frequens neque tamen satis severe pro rei indignitate
484 55 | animo adfectus ut non queam satis neque communem omnium nostrum
Pro Plancio
Caput
485 1 | hominem—fuit enim et animi satis magni et consili—sed Cn.
486 3 | credo, quod agitur, quod satis est iudici: 'hic factus
487 2 | qui, cum professi sunt, satis facere non possunt, non
488 1 | consulerem meis; se non modo satis habere a me sed etiam vereri
Pro Quinctio
Caput
489 I | habet, ut ego, qui neque usu satis et ingenio parum possum,
490 I | temporis quidem certe vix satis habui ut rem tantam, tot
491 IV | propter aerariam rationem non satis erat in tabulis inspexisse
492 VII | procurator iudicatum solvi satis daret; negat Alfenus aequum
493 VII | aequum esse procuratorem satis dare, quod reus satis dare
494 VII | procuratorem satis dare, quod reus satis dare non deberet, si ipse
495 VIII | Quinctius iudicatum solvi satis det ex formula: QVOD AB
496 VIII | recusabat Quinctius quin ita satis dare iuberetur, si bona
497 VIII | uterque inter se aut neuter satis daret; non necesse esse
498 VIII | Quinctius sese idcirco nolle satis dare ne videretur iudicasse
499 VIII | fortissime perseverat; aut satis dare aut sponsionem iubet
500 IX | se capitis damnaret, si satis dedisset, aut causam capitis,
1-500 | 501-636 |