(...) Pro Plancio
    Caput
501   2              |             bonorum fuerunt, hoc eis magis consulendum et parcendum


Pro Quinctio
    Caput
502      XXX         |      decerneret, idcirco nobis etiam magis te iudice opus esse arbitrati


Pro Rabirio
    Caput
503   4              |         memoriam rem nullam maiorem, magis periculosam, magis ab omnibus
504   4              |          maiorem, magis periculosam, magis ab omnibus vobis providendam
505   5              |          quorum ope et auxilio multo magis haec res publica quam ratione


Pro Rabirio Postumo
    Caput
506                  |              nihil hoc benignius, ut magis paeniteret coepisse quam
507  20              |       inimicus negas. ignosco, et eo magis quod est contra illud iudicatum.
508  44              |             et augere debetis, et eo magis quod videtis hos quidem
509  46              |            obtestorque vos, atque eo magis, si adventicia pecunia petitur


Pro Roscio Amerino
    Caput
510  16              |           omnium cotidie versabatur, magis ut exsultare victoria nobilitatis
511  34              |              in Scaevola factum est, magis indignum videtur, hoc, quia
512  47              |              nominari, et nemo vobis magis notus futurus sit quam est
513  62              |             levioribus peccatis quae magis crebra et iam prope cotidiana
514  69              |       credibile, nisi ostenditur, eo magis est, si convincitur, vindicandum. ~
515  86              |       dissimulari non queat atque eo magis eluceat quo magis occultatur.
516  86              |           atque eo magis eluceat quo magis occultatur.
517  94              |             libenter accuso verum eo magis etiam quod, si de illis
518 111              |          agere; alius in alia est re magis utilis. Idcirco amicitiae
519 121              |        opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet.


Pro Roscio Comoedo
    Caput
520  44              |            quem meruerunt retribuam. Magis mea adulescentia indiget


Pro Scauro
    Caput
521   1              |              congesta fuit accusatio magis acervo quodam criminum,
522  10              |               ut opinor, in Sardinia magis etiam credita, Arinem istum
523  33              |             quam maxime offensum quo magis ipsius memoria excelleret;
524  40              |        insidiis, neque hoc in Sardis magis quam in Gallis, in Afris,


Pro Sestio
    Caput
525   4              |            periculo, neque iracundia magis ulla laudanda (est) quam
526  37              |     susceperat. ad suam enim quandam magis ille gloriam quam ad perspicuam
527  47              |              erat res ulla quam mihi magis optandam putarem? aut ego
528  69              |             imaginibus arripuit, quo magis nationis eius esse quam
529  70              |          amplissimi benefici gratiam magis pertinere videret causam
530  79              |              viderent, defetigatione magis et errore quam misericordia
531 103              |       publicae capessendae olim erat magis pertimescenda, cum multis
532 110a             |          Romano deditus.' nihil vidi magis; qui, cum eius adulescentia
533 128              |      decernendum putavit. quem curia magis requisivit, quem forum luxit?


Pro Sulla
    Caput
534   9              |              tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris, doloris
535  25              |             libere, populi utilitati magis consulere quam voluntati,
536  29              | consceleratum repressi, sed eo etiam magis quod nihil iam se simile
537  48              |     quaestione defendere.' Immo nemo magis eum de quo nihil umquam
538  48              |           considerare coeperis utrum magis mihi hoc necesse fuerit
539  60              |               non Pompeianos a Sulla magis quam sese esse defensos. ~
540  74              |           umquam est suspicatus hunc magis odio quam pudore hominum
541  83              |            salute omnium gessi, casu magis et felicitate a me quam


Topica
    Caput
542  15              |              debet nec reficere, non magis quam servum restituere,
543  41              |            oratoribus et philosophis magis quam vobis. Etsi enim omnes
544  43              |         controversia est, quia fines magis agrorum videntur esse quam
545  43              |              nocet, quoniam res tota magis agrorum est, aquae pluviae
546  45              |          habent vim; sed ea oratoria magis sunt quam vestra; quamquam
547  50              |           nulla esset. Sed locus hic magis ad coniecturales causas,
548  56              |     disputationes, sed philosophorum magis, quibus est cum oratoribus
549  64              |      actionibus: si telum manu fugit magis quam iecit. Cadunt etiam
550  96              |              hoc perspicuum est, non magis in legibus quam in testamentis,
551  97              |           tota oratione esse debent, magis tamen sunt propria narrandi.


Tusculanae
    Liber, Caput
552     Tusc, III    |                          6 in quo eo magis nobis est elaborandum, quod
553     Tusc, XVII   |              animus, quod subtiliter magis quam dilucide dicitur, aut
554     Tusc, XVII   |             quinta illa non nominata magis quam non intellecta natura,
555     Tusc, XVIII  |              habitum suum, hoc etiam magis necesse est ferantur ad
556     Tusc, XIX    |         omnis fere cupiditates eoque magis incendi, quod iis aemulemur,
557     Tusc, XXXI   |             vero modo auditis, multo magis. Veniet tempus, et quidem
558     Tusc, XXXIII |      disclusas putat. iam similitudo magis apparet in bestiis, quarum
559     Tusc, XXXIII |        similitudo in corporum figura magis exstat, et ipsi animi magni
560     Tusc, XXXIX  |        occidente sole, decrepita, eo magis, si etiam solstitiali die.
561     Tusc, XLIV   |                    107 non ipsa saxa magis sensu omni vacabunt quam
562     Tusc, XLVI   |         bonis <bonum> si quando est, magis laudandum est quam illi
563     Tusc,   0    |          vetere proverbio, sed multo magis ratio, quae quibusdam quasi
564     Tusc,   0    |             sententia esse deiectam. Magis esset pudendum, si in sententia
565     Tusc,   0    |             Lacaenas virgines~Quibus magis palaestra, Eurota, sol,
566     Tusc,   0    |         consistere,~Si qui sapientia magis vestra mors devitari potest.~
567     Tusc,   0    |             praestantius, nihil quod magis expetat quam honestatem,
568     Tusc,   0    |             ac levis - nec in dolore magis quam eadem in voluptate -,
569     Tusc,  II    |           nihil melius homini, nihil magis expetendum, nihil praestantius
570     Tusc,   V    |           philosophi appellant—, non magis est sanus quam id corpus
571     Tusc, XIX    |            dicat: ~'Pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus.~Namque
572     Tusc,  XX    |              dolore carere: potestne magis secum ipse pugnare? Alterum
573     Tusc, XXII   |              hostium repens adventus magis aliquanto conturbat quam
574     Tusc, XXVII  |           possit maerore vacare.~Quo magis est aequum tumulis mandare
575     Tusc, III    |            vivendi disciplinam, vita magis quam litteris persecuti
576     Tusc,   V    |             perturbationes appellari magis placet quam morbos, in his
577     Tusc, XXI    |              aliquid, postulant,'~ut magis placati quam irati esse
578     Tusc, XXIV   |     declarant communis notiones alia magis alia) - quo modo igitur
579     Tusc, XXXII  |         Argonautarum? ~'Tu me amoris magis quam honoris servavisti
580     Tusc, XXXIII |           tamen et anxii sunt, eoque magis, quod se ipsi continent
581     Tusc, XXXVII |            esset ira, aut alius alio magis iracundus esset, aut finem
582     Tusc,   V    |           pervulgata sunt, sed multo magis, quia, tamquam levia quadam
583     Tusc,   V    |             aqua, sic Stoicorum ista magis gustata quam potata delectant.
584     Tusc, XXI    |              genere nescio quo pacto magis quam in aliis suum cuique
585     Tusc, XXIV   |              moventia sunt, quae nos magis ad cognitionem intellegentiamque
586     Tusc, XXXIX  |              philosophia multo etiam magis adsidue quam antea versaretur