Brutus
   Caput
 1 273          |     factus esset, nescio quomodo discessu meo discessit a sese ceciditque,
 2 308          |        oratorum aut interitu aut discessu aut fuga—nam aberant etiam


De finibus
   Liber, Par.
 3        V,  39| decreverit esse moriendum, tamen discessu a suis atque ipsa relinquenda


De legibus
   Liber, Caput
 4       II, 105|        perditorum civium scelere discessu meo religionum iura polluta


In Catilinam
   Oratio, Caput
 5        I,   7|    publicam non potuisse, cum tu discessu ceterorum nostra tamen,


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 6       IX     |     omnium salute obtuli. Itaque discessu tum meo omnes illi nefarii


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
 7       IV,  30|          appellas, cum omnes meo discessu exulasse rem publicam putent?


Philippicae
   Oratio, Caput
 8       II, 109|   desideravit quemquam et potius discessu nostro laetatus est statimque


Post reditum ad Quirites oratio
   Caput
 9   7          |      deprecatione rediit, sed in discessu civium exercitu se armisque


Pro Plancio
   Caput
10   2          |     tristi et acerbo luctu atque discessu non lacrimis solum tuis


Pro Sestio
   Caput
11  49          |      servavi igitur rem publicam discessu meo, iudices: caedem a vobis
12 128          | tribunalia desideraverunt? omnia discessu meo deserta, horrida, muta,
13 133          |         ille unus ordinis nostri discessu meo, luctu vestro palam