Brutus
   Caput
 1 188              |    ridet plorat, favet odit, contemnit invidet, ad misericordiam


De finibus
   Liber, Par.
 2        I,        |     et angore, cum et mortem contemnit, qua qui affecti sunt in
 3       II,        |   dum dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet
 4       II,        |   haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: 'Duo genera
 5       II,        |     sed hoc sane concedamus. contemnit enim disserendi elegantiam,
 6       II,        |    diligens, Chrysippus, non contemnit totumque discrimen summi


Philippicae
   Oratio, Caput
 7      III,  15    |    Quod autem municipium non contemnit is, qui Aricinum tanto opere
 8       VI,  10    |      reversus videretur, sic contemnit, tamquam si illi aqua et
 9     XIII,  15    |    tamen senatus se ipse non contemnit nec vero fuit umquam gravior,


Pro Sestio
   Caput
10 135a             |     admiror, quod meam legem contemnit hominis inimici, quam quod


Tusculanae
   Liber, Caput
11     Tusc, XXXI   |     modo doctissimus quisque contemnit, acerrume autem deliciae
12     Tusc,   I    | habet eaque despiciens casus contemnit humanos culpaque omni carens
13     Tusc, XXXVIII|         Etiam; nam ista ipsa contemnit. Primum enim horribilis