De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 60 |       vel nomine vel deo, saepe belua, atque etiam trucidare aliquem
 2       II     | Romulusque et Remus cum attrice belua vi fulminis icti conciderunt,


De officiis
   Liber, Caput
 3       II, 175|         fuerunt, quem ex quaque belua usum habere possemus, homines


De re publica
   Liber
 4      III     |        nomen imitatur, immanius belua est. nee vero convenit,


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 5        I     |                 I] Iamne vides, belua, iamne sentis quae sit hominum
 6       IV     |         tulit cum hac importuna belua conferam—sed ille designatus


Philippicae
   Oratio, Caput
 7       IV,  12|        sed cum immani taetraque belua, quae quoniam in foveam
 8       VI,   7|        sed ut de inportunissima belua cogitare. Quae cum ita sint,
 9     VIII,  13|    solebas; quid te facturum de belua putas? Atque ais eum te
10        X,  22|          22] Quid illa taetrius belua, quid immanius? qui ob eam
11      XII,  26|        fratre Lucio, taeterrima belua, numquam profecto a me sacrilegas
12     XIII,  22|         cum illa inportunissima belua posset esse, desinet profecto


Pro Milone
   Caput
13   1          |         tam audaci, tam nefaria belua, docere magnam ei causam,