Brutus
   Caput
 1 145            |       summa brevitate mirabiliter aptus. ~
 2 303            |  splendore elegans, com positione aptus, facultate copiosus; eaque


De divinatione
   Liber, Par.
 3       II, 223  |           quam quisque maxume rem aptus futurus sit; cetera quae


De oratore
   Liber, Caput
 4       II,  IV  |       habere ductum, quod non sit aptus, idque in sermonis nostri
 5       II, XIII |         neque doctus neque maxime aptus ad dicendum, sicut potuit,
 6       II, XIII | consequatur, ita porro verbis est aptus et pressus, ut nescias,
 7      III, XXIII|        addidicerat, sed quod erat aptus ad illud totumque cognorat,
 8      III, LIII |    delectatio, tum reditus ad rem aptus et concinnus esse debebit;


Orator
   Caput
 9 194            |            paean autem minime est aptus ad versum, quo libentius
10 218            |         amicos tenes, quovis loco aptus est, dum semel ponatur:


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
11       II,  17  |   beatissimus esse, qui est totus aptus ex sese, quique in se uno


Timaeus
   Caput
12 <LIV2          | confecerit ad illud astrum quocum aptus fuerit revertetur; qui autem


Tusculanae
   Liber, Caput
13     Tusc, VII  |        conturbatus animus non est aptus ad exequendum munus suum.