De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 34 |         vetustatis, ut eae sunt sortes, quas e terra editas accepimus;
 2        I, 42 |         quo sese vertant tantae sortes somnium.~Ibi ex oraclo voce
 3        I, 76 |       vas] illud in quo inerant sortes collocavissent, simia, quam
 4        I, 76 |         in deliciis habebat, et sortes ipsas et cetera quae erant
 5       II, 148|     traiectio, voces furentium, sortes, somnia; de quibus singulis
 6       II, 152|         est quod me moneant aut sortes aut exta aut ulla praedictio?
 7       II, 202|        bestiam urnam evertisse, sortes dissupavisse? Et negant
 8       II, 203|   ostentis; auspicia restant et sortes, eae quae ducuntur, non
 9       II, 218|                              85 Sortes restant et Chaldaei, ut
10       II, 220| sortibus? Ceteris vero in locis sortes plane refrixerunt: quod
11       II, 248|      interprete et sors ipsa ad sortes reverenda sit, partim ambiguis


Philippicae
   Oratio, Caput
12      III,  26|       duarum credo provinciarum sortes minus divinas fuisse.~