De finibus
   Liber, Par.
 1      III,    |        ducitur eorum, qui negant se recusare quo minus ipsis mortuis


De oratore
   Liber, Caput
 2       II,  XV|            dicat hoc onere suscepto recusare; denique ei, qui profitetur


De re publica
   Liber
 3        I     |            tum id munus denique non recusare, tamen arbitrarer hanc rerum


In Catilinam
   Oratio, Caput
 4       IV,   8|         putent esse suae dignitatis recusare. Adiungit gravem poenam


Paradoxa Stoicorum
   Parad., Caput
 5        V,  36|      imperanti negare potest, nihil recusare audet? Poscit, dandum est;


Philippicae
   Oratio, Caput
 6     VIII,  32|       liberandi populi Romani causa recusare debemus? Equidem, patres
 7      XII,  24|        populum Romanum video pro me recusare. Nemo me minus timidus,


Pro Cluentio
   Caput
 8   1          |         soli tenentur; mihi per eum recusare et in arce legis praesidia
 9   1          | arbitrabatur, nihil tamen est ausus recusare. Advocantur amici et hospites


Pro Quinctio
   Caput
10       VI     |          secum velit Quinctius, non recusare. Hic cum rem Gallicanam
11      XIX     |         neque quemquam attinebat id recusare quod praetor non fieri,


Pro Roscio Amerino
   Caput
12  77          |             meministisne T. Roscium recusare? Quid? ei servi ubi sunt?