Academica
   Liber, Caput
 1       II      |           esse sapientem. ~* * * ~frangere avaritiam, scelera ponere,


De finibus
   Liber, Par.
 2       II,     |         hoc est non dividere, sed frangere. qui haec didicerunt, quae


De legibus
   Liber, Caput
 3      III, 163 |            nisi illi ipsi qui eas frangere deberent cupiditatis eiusdem


De oratore
   Liber, Caput
 4       II,  IX |           cupiditatem vehementius frangere accusando potest? Quis maerorem
 5       II, LXII|         et idem signa sacra noctu frangere putaretur gregalesque eum,


In L. Calpurnium Pisonem
   Caput
 6      XII      |      pactione provinciarum iceras frangere noluisti. Caverat enim sibi


In Vatinium
   Caput
 7               |          vestrum cedendo maluisse frangere quam resistendo.


Philippicae
   Oratio, Caput
 8      XII,  21 |       iustissimum, si non potuero frangere, occultabo; quid? vitae


Post reditum in senatu
   Caput
 9  36           |        quid est, quod animum meum frangere aut debilitare possit, cuius


Pro Milone
   Caput
10   1           |     vellent, fortasse vix possent frangere hominis sceleratissimi conroboratam


Pro Roscio Comoedo
   Caput
11  16           | perfidiosum et nefarium est fidem frangere quae continet vitam, et


Tusculanae
   Liber, Caput
12     Tusc, XVII|            non potuit certe vires frangere. Magna vis est in virtutibus;