Brutus
   Caput
 1  55              |        Appium Claudium suspicari disertum, quia senatum iamiam inclinatum


De divinatione
   Liber, Par.
 2       II         |       esse contra se copiosum et disertum, Quando enim ista observans


De haruspicum responso
   Caput
 3  37              |     Lentulum, gravem oratorem ac disertum, saepius, cum te accusaret,


De oratore
   Liber, Caput
 4        I, XIV    |      architecti potius artificio disertum quam oratoris fuisse; nec,
 5        I, XIV    |     verius, neque quemquam in eo disertum esse posse, quod nesciat,
 6        I,  XX    |      artis ne mediocriter quidem disertum fuisse dicebat, cum repeteret
 7        I, XXI    |      neminem, quod eum statuebam disertum, qui posset satis acute
 8       II, LXV    |       tum hic "audiamus" inquit "disertum": multo etiam arrisum est
 9       II, LXXIII |     diceret; qua re non sibi eum disertum, qui id non faceret, videri,
10       II, LXXVIII|  dederunt, sed hominem in primis disertum atque eruditum, Philippum,


Philippicae
   Oratio, Caput
11       II,   8    | conspectu senatus, ego quoque te disertum putabo, si ostenderis, quo
12       II, 101    |         rhetori duo; quid, si te disertum facere potuisset? Sed ad