Brutus
   Caput
 1 248          |   iudicare iam aliquid possem, afuit. ~
 2 276          |      nihil utilitatis habebat, afuit; si opus erat, defuit. ~
 3 278          |       supplosio. itaque tantum afuit ut inflammares nostros animos,


In Catilinam
   Oratio, Caput
 4        I,  13|       flagitium a toto corpore afuit? cui tu adulescentulo, quem


Philippicae
   Oratio, Caput
 5        X,  17|   sentire oporteret, tantumque afuit, ut periculosum rei publicae
 6      XII,  27|         a vi tamen periculoque afuit. [XII] Possumusne igitur


Pro Caelio
   Caput
 7  23          |        conscientiae suspicione afuit ? Et, si Asicio causa plus


Pro Plancio
   Caput
 8   1          |   irascare qui longissime a te afuit. equidem, si quando, ut
 9   2          |   Plancium, numquam ex urbe is afuit nisi sorte, lege, necessitate;


Pro Rabirio Postumo
   Caput
10   9          |   discendi adferre posset a me afuit. ita contendo, neminem umquam '


Pro Sulla
   Caput
11  53          | Corneli? num Romae? Immo longe afuit. Num in eis regionibus quo
12  74          |     sola in malis restiterunt, afuit ab oculis vestris et, cum